9789033110832

13 Een wonderlijk ruiter is die dominee Peden toch. Een geducht rui- ter. De soldatenwinnenmaar heel weinig terrein. Claverhouse ziet het. Feller zet hij zijn paard aan. Nu wint hij toch wat op zijn gehate vijand. Iets. De brede stroom is al heel wat dichterbij gekomen. Dan lacht Claverhouse. Het is een satanische lach. Zijn prooi kan hem niet ontgaan. Deze keer niet. Dit zal de laatste rit zijn van dominee Peden. Dit zal zijn einde zijn. Weer zet de oude dienstknecht des Allerhoogsten zijn paard aan. Sneller nog vliegt het voort. Dichter komt het dier met zijn buik bij de grond. Het is wel een vreselijke rit. Snel kijkt dominee Peden achterom. Hij wint weer wat terrein. Toch ziet hij wel, dat het hem niet gelukken zal zo ver voor te komen, dat hij zich uit de omklem- ming van de mannen van Claverhouse zal kunnen losmaken. Hij kan niet rechts en hij kan niet links. En voor hem nadert de stroom steeds meer. Alexander Peden ziet het. Hij kent dit water. Hij ziet het gevaar. Maar hij kent ook zijn Meester. En hij weet, dat er juist een weg is als er geen weg meer is. Ook weet hij, dat hij niet voor zichzelf rijdt en dat hij ook niet voor zichzelf werkt. En ook weet hij, dat zijn hemelse Leidsman het onmogelijke mogelijk kan maken. En dan roept hij uit! Daar in die woeste achtervolging. Met dat brede water voor hem. Dat water dat maar dichterbij komt. Steeds dichterbij. Hij hoort Claverhouse brallen en lachen. Maar hij laat hem lachen. Dominee Peden rijdt door, hard. Recht op het water aan. Dan richt hij zich op en met een sterke hand dwingt hij zijn paard het water in. Voort gaat het. Een oude man op een vermoeid paard in een woeste stroom. Daar komen zijn achtervolgers. Maar ze houden hun paarden in. Met een ruk. Verder gaan ze niet. Kunnen ze niet. Durven ze niet. Ze kijken verbijsterd om zich heen. Hoe is dat mogelijk?