9789033130694

10 grasland ontdekt. Ze wilden daar een week of drie blijven. Maar kijk, daar komen herders vanAbrahamaan. Zij willen ook hun schapen op dat grasland laten grazen.Maar danmoeten ze over een week alweer vertrekken omdat het gras op zal zijn. De herders van Lot zetten zich schrap. ‘Wegwezen jullie!’ De herders van Abraham reageren op hun beurt verbolgen: ‘Dit land is niet van jullie alleen!’ Woordenwisselingen, scheldwoorden, zelfs dreiging met geweld. Abraham ziet dat het zó niet langer kan. Er moet een structurele oplossing komen. Zij (en dus wij) moeten uit elkaar, broeder, is zijn standpunt. ‘Laat toch geen twisting zijn tussen mij en tussen u, en tussen mijn herders en tussen uw herders; want wij zijn mannen broeders’ (Gen. 13:8). De echo hiervan horen wij later terug in de brief aan de gemeente van Korinthe (1 Kor. 6:1-8). Lot is het met zijn oom eens. Zij komen tot een verdeling van het land, zodat alle herders genoeg terrein hebben om de verschillende kudden te weiden. ‘Zo koos Lot voor zich de ganse vlakte der Jordaan, en Lot trok tegen het oosten; en zij werden gescheiden, de een van den ander’ (Gen. 13:11). Lot trekt in de richting van de zeer zondige wereld van die dagen. Dat kan niet goed gaan, want Mozes schrijft: ‘En de mannen van Sódom waren boos, en grote zondaars tegen den Heere ’ (vs. 13).Abrahamgaat naar het door God beloofde land.Mét de zegen van de Heere (vs. 14-17). Van Abraham lezen wij dat hij een altaar voor de Heere bouwde. Van Lot dat hij zijn tenten opsloeg ‘tot aan Sodom toe’ (vs. 12). Wat kunnenwij hieruit leren? Het antwoord luidt dat het soms beter is om bij bepaalde conflicten uit elkaar te gaan. Stel dat drie broers met heel verschillende inzichten het bedrijf van vader moeten overnemen en dat die verschillende inzichten

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==