53 tot de grootheid van de voorrechten die ze verkeerd hadden gebruikt. Dit was echter geen werk waarin Hij Zich verheugde. Barmhartigheid en genade waren Zijn vreugde, en gewoonlijk uitte Hij verdriet en pijn vanwege de halsstarrigheid van zondaars. Hij heeft om Zijn verklaarde vijanden geweend, en gebeden voor de moordenaars die Hem aan het kruis nagelden. Het was niet zonder droefheid dat Hij de naderende ondergang van deze steden bekendmaakte. En toch, toen Hij Zijn gedachten van de aarde naar de hemel ophief, heeft Hij de wil van Zijn hemelse Vader aanvaard en de hoogste voldoening tot uitdrukking gebracht over hetgeen waartoe Hij was bestemd. Hij wist dat hoewel sommigen zich zouden verharden, er een overblijfsel was dat de waarheid zou aannemen, en dat de rijkdom en de heerlijkheid van Gods soevereiniteit en genade verheerlijkt zouden worden. Voordat ik op de bijzonderheden inga, zal de samenhang van de woorden ons het uitgangspunt bieden voor een paar opmerkingen. Dat het verkondigde Evangelie zo weinig instemming vindt bij de menigten die het horen en er zo weinig kracht op uitoefent, is een reden tot verwondering en verdriet bij de dienaren des Woords en bij het volk van God. Zo was het bij onze Heere Jezus als we Hem als Prediker en Boodschapper beschouwen; en zij, voor zover ze Zijn Geest hebben ontvangen, oordelen en handelen net als Hij. Zij die waarlijk gesmaakt hebben dat de Heere genadig is, hebben in hun eerste gloed zo’n krachtige ervaring van de
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==