Gelouterd door het lijden

12 van ds. Koolhaas woonde. Toen zij in grote zielennood verkeerde, werd een preek van ds. Koolhaas over Zondag 33 voor haar gebruikt.1 De predikant was eerlijk, ook als het ging om zijn eigen zielenleven. In Charlois kwam hij op bezoek bij Maria Groeneveld-Schipper (1872-1936), een geoefende vrouw in de genade. Vrouw Groeneveld vertelde uit haar leven en wat ze door genade van de Heere had mogen leren. Ds. Koolhaas zat stil te luisteren. Toen ze uitgesproken was, zei hij: ‘Vrouw Groeneveld, tot zover kan ik mee, verder niet.’ De heer G.J. van den Enden, opgegroeid in Heijplaat, vertelde in 1991 dat hij in zijn jonge jaren doordeweeks in Schiedam kerkte bij voorganger (later dominee) H. Hofman, maar ’s zondags bij ds. Koolhaas. ‘Ik kon dat uitstekend combineren. Dat heb ik altijd gekund. Hofman had er ook geen moeite mee. Wij hebben daar nooit zo zenuwachtig over gedaan. Ds. Koolhaas was een godvrezende man.’2 Niet zonder roeping Gerard Jan Koolhaas werd op 5 februari 1884 te Waardenburg geboren. Zijn ouders waren Gerard Jan Koolhaas en Jacoba de Leur. Vader Koolhaas was hoofd van de openbare school in Waardenburg en organist in de plaatselijke Hervormde Gemeente. Over de jeugd van ds. Koolhaas is weinig bekend. Zelf vertelde hij bij zijn 40-jarig ambtsjubileum dat zijn moeder altijd graag had gewild, ‘dat hij zo in Gods dienst zou gaan.’ Maar de jonge Gerard Jan kon ‘het zonder roeping niet doen.’ Hij wilde militair arts worden. De Heere leidde zijn weg echter anders. Hij gebruikte daarvoor een arts. ‘De troosteloze woorden van de dokter aan zijn moeders sterfbed deden hem besluiten predikant te worden.’ Zijn bijna tien jaar oudere broer, Bernard Cornelis (1874-1956), was ook predikant. Ds. B.C. Koolhaas behoorde tot de confessionele richting. Een drie jaar jongere broer, Marius Jan Koolhaas

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==