Leven en werk van Ralph Erskine (1685-1752) 15 omgang met God een grote plaats in. Soms bracht hij de gehele nacht door met bidden en het lezen van de Bijbel. Niet zelden las hij in geknielde houding zijn Bijbel. Persoonlijk en in gezinsverband hield hij dagen van vasten en verootmoediging.3 In zijn dagboek lezen we het volgende: ‘Sabbat, 16 april 1732. Na vanmorgen te hebben gelezen, ging ik in gebed, in het besef van mijn nietigheid en onwaardigheid, laagheid, en verdorvenheid. Ik kende mijzelf als een ‘beest voor God’ en niets dan bezoedeld en opstandig stof. En toch zag ik op God als een oneindige, eeuwige en onveranderlijke Geest, Die van eeuwigheid tot eeuwigheid God is, en altoos Dezelfde en Die Zichzelf in Christus openbaart. En daarom beleed ik met heilige eerbied en vreugdetranen mijn hoop op het Woord, en mijn hoop op de Geest, omdat Hij gezegd heeft: ‘De springader des waters zal opspringen tot in het eeuwige leven’; en mijn hoop op Zijn nabijheid, omdat Hij gezegd heeft: ‘Zie, Ik ben met u.’ Naar ik denk schonk Hij mij enige gemeenschap met Hem in een weg van geloof, en ik mocht onder tranen uitroepen: ‘Heere, ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp.’’4 In 1714 trouwde Erskine met de jeugdige Margaret Dewar, bij wie hij tien kinderen kreeg. Vijf van zijn kinderen stierven voor het overlijden van Margaret in 1730 op 33-jarige leeftijd. Twee jaar later hertrouwde Erskine met Margaret Simson. Uit dit laatste huwelijk werden vier kinderen geboren, van wie er twee op zeer jonge leeftijd overleden. 3 P.H. van Harten, De Erskines (Kampen 2009), p. 30. 4 Al de werken van Ralph en Ebenezer Erskine (Veenendaal, Utrecht 1977-2005), dl. 19. Levensbeschrijving van Ralph Erskine door Donald Fraser, p. 38.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==