7 -1Het dierenasiel ‘Tijn, waar ben jij de hele middag geweest?’ vraagt mama. ‘Ik was je kwijt.’ ‘Ik heb gewerkt,’ zegt Tijn. ‘En ik heb echt geld verdiend.’ Tijn doet zijn hand open. Er ligt een euro in. ‘Wat zeg je nu toch? Gewerkt?’ Mama kijkt verbaasd naar Tijn. ‘Waar dan?’ ‘Bij het nieuwe dierenasiel. Het is zo leuk, mama! Er zijn al veel poezen en een paar honden. Ik mocht helpen met het verzorgen van de dieren. Bakjes schoonmaken en er nieuwe brokjes in doen, en nog veel meer. En knuffelen.’ ‘Knuffelen, wie knuffelen?’ Mama trekt haar wenkbrauwen op. ‘De poezen. Ze hebben liefde en aan... eh, aandacht nodig,’ zegt Tijn. ‘Dat zegt mevrouw Baas. Eigenlijk is dat ook werken en daarom kreeg ik geld. En als ik wil, mag ik morgen weer komen. Maar mevrouw Baas zei dat ik het wel thuis moest vragen. Mag het?’ Mama schiet in de lach. ‘Jij bent een mooie!’ zegt ze. ‘Dat had je moeten vragen voor je daarnaartoe ging. Ik was echt een beetje ongerust, omdat je zo lang weg was. Maar ik vind het prima, hoor. Als je wel van tevoren zegt dat je gaat. Beloofd?’
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==