‘Best wel.’ ‘Vind je het leuk?’ ‘Het is draaideurduizeligleuk.’ Tara knikt. ‘Let maar niet op haar, mevrouw,’ zegt Zowy. ‘Ik vind de broche met al die veren leuk. Waar heeft u die gekocht?’ ‘Die heb ik zelf gemaakt.’ ‘Wat knap!’ ‘Mevrouw.’ Joep wil het nu weten ook. ‘Komt u hier werken?’ ‘Eh...’ De vrouw kijkt vragend naar de directeur. ‘Nu naar buiten, jongens en meiden.’ De directeur gebaart dat ze door moeten lopen. ‘Waarom moesten we ineens naar buiten?’ vraagt Mohamed zich af als ze over het plein naar hun fiets lopen. ‘En waarom wilde die vrouw zelf geen antwoord geven?’ vult Zowy aan. ‘Omdat we nog niet mogen weten dat ze op onze school komt werken.’ Mohamed pakt de fietssleutel uit zijn broekzak. Joep knikt. ‘Daar lijkt het wel op. Maar niet als juf. Ik hoorde de directeur tegen haar zeggen dat er op school altijd iets te doen is.’ ‘Dan weet ik het.’ Tara stopt haar tas onder de snelbinders van haar fiets. ‘Wat dan?’ Joep heeft geen idee. ‘Denk zelf maar na.’ Tara stapt op haar fiets. ‘Het is rimpeldepimpelsimpel.’ 15
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==