18 genaamste en nuttigste ontmoetingen, voor myne ziele, geweest is welke ik ooit gehad hebbe.’ Appelius moest namelijk inleven dat hij zich door zijn zonden waardig had gemaakt in het geheel, zowel uit de kerk als uit het land der levenden, afgesneden te worden. Ook kreeg hij indrukken dat zijn Heere Christus Zich in zijn plaats had laten afsnijden uit het land der levenden. Weduwnaar Huiselijk verdriet is Appelius niet bespaard gebleven. Hij is slechts een enkel jaar getrouwd geweest. Een jaar na zijn intrede in Jukwerd trad hij in het huwelijk met Johanna Christina de Goudi à Bois, een vrouw van een gegoede komaf. Op 3 november 1741 werd een zoon geboren, die dezelfde naam kreeg als zijn vader, Johan Conraad, op zijn Latijns Johannes Conradus. Van 1769 tot zijn emeritaat in 1806 volgde deze de voetsporen van zijn vader als predikant. Echter, heel spoedig overleed Appelius’ vrouw om op 11 november begraven te worden. Appelius bleef de rest van zijn leven weduwnaar. Wat een gedachte is dat! Een predikant bezoekt vaak weduwen en weduwnaren. Appelius wist vanuit ervaring wat dat inhield. Heel jong was hij weduwnaar, heel lang – 57 jaar – is hij dat gebleven. Zijn zus Helena Dorothea verzorgde tot aan zijn overlijden de huishouding. Ook een jongere broer, Johannes Hendrik, kreeg onderdak in de pastorie van Zuidbroek.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==