9 deze brief in druk te verspreiden, aldus Stuivinga. Tot dan toe was die kennelijk verschillende malen overgeschreven. Ds. Stuivinga las het schrijven en stemde helemaal in met het oordeel dat hij hoorde. Een zeer nuttige brief! Belangrijk om gedrukt te worden. Ondertussen besefte de Groningse predikant dat dit niet zomaar zou gaan. De auteur van de brief had hem immers niet geschreven om gepubliceerd te worden. Het was een persoonlijk schrijven. Ds. Stuivinga overwoog verder – hij had zelf ambtelijke ervaring – dat de brief weleens geschreven zou kunnen zijn te midden van alle drukte van het ambt. Een bevestiging daarvan vond hij in de brief zelf. Zijn collega-predikant verontschuldigde zich al direct over het lange uitblijven van zijn antwoord. ‘Allerlei bezigheden die zich maar ophoopten en niet uitgesteld konden worden’ verhinderden hem om eerder te schrijven. ‘Enkele uurtjes’ die overschoten, werden benut om de brief te schrijven. Echter, kun je zo’n brief publiceren zonder overleg met de auteur? Nee, dacht ds. Stuivinga. Daarom vroeg hij om hem nog een keer over te schrijven en ging hij met deze kopie naar het Groningse Zuidbroek waar ds. Appelius predikant was, met het verzoek aan zijn ruim twintig jaar oudere collega om de brief uit te geven. Meer nut Ds. Appelius was op zijn beurt ook verwonderd. Inderdaad had hij in 1755, dus 22 jaar eerder, de
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==