12 Lydia blijft vaak bij de jongens eten. Ze mist Michel natuurlijk heel erg. Zelf mist ze hen ook. Ze is weleens met Lydia mee geweest naar Enschede. Dat was echt leuk, maar toch anders dan toen de jongens nog thuis woonden. Bella duwt haar neus tegen haar arm. Tamar lacht, terwijl ze het paard tussen haar oren kriebelt. ‘Heb ik nu helemaal geen aandacht voor jou? Sorry, hoor. Opa zou zeggen dat ik veel te veel aan het prakkezeren was. Dag, Juultje, kom je ook even kijken?’ Tamar aait de paarden en ze bedenkt dat het alweer te vroeg donker wordt om na het eten nog even op Bella te kunnen rijden. Bella vindt het fijn en zo blijft ze een beetje in conditie. ‘Ik zal jullie water verversen en dan moet ik toch echt aan mijn huiswerk,’ zegt ze tegen Bella en Juul. Op haar kamer met het zonnig geel gestreepte behang bekijkt Tamar wat ze aan huiswerk hebben staan. Voor Nederlands moeten ze een boekverslag maken. Het gouden ei... ze weet al waar het boek over gaat en het lijkt haar een verschrikkelijk boek om te lezen. Ze houdt van lezen, heel veel zelfs, maar dan wel van boeken die uiteindelijk goed aflopen. Dit boek zou ze nooit zelf hebben uitgekozen. Omdat ze er ook een mondeling over krijgen, zal ze het wel móéten lezen. Ze ziet Van de Wetering er best voor aan om heel geniepige vragen te stellen. Gelukkig is het geen dik boek. Voor Frans hebben ze ook al leeswerk op gekregen en het huiswerk voor geschiedenis zal, zoals gewoonlijk, veel tijd kosten. Tamar trekt het geschiedenisboek naar zich toe. Jammer dat ze geen wiskunde hoeft te doen, dan had ze vast en zeker een appje naar Jens gestuurd om te vragen of hij wilde komen om het huiswerk samen te maken. Hè, Eva met haar gekke opmerkingen, die ze er zomaar uit flapt. Daardoor is ze nu raar aan het prakkezeren gegaan, terwijl er niets aan de hand is. Over een paar jaar zal ze zelf uit huis gaan en na haar de tweeling ook. Dat is toch heel normaal?
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==