17 te horen. Ze zit helemaal voorovergebogen iets te lezen. Lisanne snapt er niks van. Wat doet ze toch? Of... Lisanne schiet overeind. Zou Joy echt het lef hebben om op de eerste dag haar smartphone mee te nemen in de les? Daar wil ze meer van weten. Nieuwsgierig schuift Lisanne een beetje dichter naar haar toe. Ineens komt Joy overeind. Ze stoten hun hoofden tegen elkaar. ‘Au!’ roept Joy uit, wrijft eens over haar voorhoofd en barst vervolgens in een schaterlach uit. Lisanne krijgt het er warm van. Ook zij wrijft over haar pijnlijke hoofd, maar dan draait ze zich snel om. Voordat Joy ook maar iets kan zeggen, begint ze een gesprek met Laurens die nu achter haar zit. Ondertussen blijven haar gedachten bij haar nieuwe klasgenoot. Bijzonder typje die Joy, wie leest er nu een boek tijdens de les? Na de mentorles gaat de schooldag verder met geschiedenis. Lisanne haalt opgelucht adem als ze naar het volgende lokaal loopt. Meneer Bos is een oude bekende en altijd in voor een beetje humor. Hij heeft meestal iets bijzonders te vertellen en neemt uitgebreid de tijd voor een van zijn vele interessante verhalen. Dat maakt dat ze graag zijn lessen volgt. Hij staat al bij de deur van het lokaal op hen te wachten. Voor iedereen neemt hij een moment de tijd. Ook Lisanne knikt hij vriendelijk toe. Om direct daarop volgend antwoord te geven op Laurens vraag of zijn cakeregeling ook dit jaar geldt. ‘Uiteraard Laurens, ik heb niet de illusie dat jullie dit jaar wel je boek gaan meenemen.’ Lisanne loopt naar binnen. Op de kast in de hoek van het lokaal staat nog steeds het oerlelijke gifgroene koffertje met opdrachtkaartjes. ‘Meneer, heeft u nieuwe opdrachten bedacht?’ hoort ze Tim vragen. Mirthe begint te giechelen.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==