Je mag er zijn

9 HOOFDSTUK 1 ‘Nee!’ roept Lisanne uit. Waar grijpt ze nu weer met haar vingers in? Met een vies gezicht schuift ze een van de verpakkingen naar voren. Er volgt een wit spoor van meel. Hoe kan dit nu weer? Oei, laat Levi het maar niet zien. Levi, met zijn vervelende grijns, is de leidinggevende van de vulploeg. Hij is slechts enkele jaren ouder dan Lisanne. Met zijn opschepperige praatjes irriteert hij haar. Hij weet het altijd beter en laat dat duidelijk horen ook. Het lijkt wel alsof hij de baas van de supermarkt is. Traag komt ze overeind, klopt haar rok af en tuurt ondertussen door de paden van de supermarkt. Ze houdt haar adem in. Gelukkig, Levi staat helemaal aan de andere kant van de winkel bij de kassa’s. Ze hoopt dat hij daar nog even blijft. Ze is zijn spottende blikken op haar eerste werkdag nog niet vergeten. Hoe kon zij nu weten dat spiegelen helemaal niets met een spiegel te maken heeft? Maar dat ze er in de winkel mee bedoelen dat je producten naar voren plaatst, zodat het schap goed gevuld lijkt. Wat voelde ze zich dom. Aan de gezichten van haar collega’s zag ze wel dat ze zoiets echt hoorde te weten. Nee, die eerste weken in de supermarkt vielen niet mee. Het is dat ze dat extra zakcentje maar al te goed kan gebruiken, anders had ze haar baantje per direct weer opgezegd! Ook deze middag is het haar taak om de producten naar voren schuiven. Lisanne kijkt opzij. Haar collega-vakkenvullers zijn in een andere

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==