18 Paulien, als je in mijn plaats daarheen gaat. Joop en Janine zullen het fantastisch vinden. Dus doe je het?’ Paulien schiet in de lach. ‘Ja, hallo, krijg ik nog even de tijd om jouw nieuws te verwerken en over jouw voorstel na te denken? Bovendien wil ik toch eerst de uitslag van mijn examen afwachten.’ ‘Wanneer krijg je die?’ ‘16 juni.’ ‘O, dat komt prachtig uit.’ Lizes stem klinkt opgelucht. ‘Dat is over twee weken. Mijn vriendin en ik zouden over twee weken gaan. Als jij de uitslag hebt en je diploma, kun je gelijk gaan.’ ‘Dat diploma heb ik dan nog niet gelijk.’ ‘O nee, dat is waar. Maar dat hoeft geen probleem te zijn, toch?’ Paulien aarzelt. ‘Ik weet het niet. Ik wil er eerst over nadenken.’ ‘Niet te lang,’ waarschuwt Lize. ‘Anders hebben Joop en Janine al twee andere vakantiehulpen gevonden.’ ‘Oké, nou sterkte Lize, met je pols. Hopelijk kun je toch nog een beetje van je vakantie genieten.’ ‘Dankjewel. Ja, ik ga mijn best doen. Het is balen, maar ik laat mijn vakantie er niet door in het water vallen. Ik spreek je snel. Doei!’ ‘Doei!’ Even later komen er appjes binnen. Van Lize. Het zijn de beloofde foto’s van Edelweiss. Paulien ziet een prachtig gebouw met een zijvleugel en een bovenverdieping. De donker gebeitste balkons steken mooi af tegen de witte achtergrond. De appartementen hebben een veranda en een terras. Voor het huis is een groot grasveld met speeltoestellen, ligstoelen en picknicktafels. Ook zijn er foto’s van de achterkant en binnenkant van het gebouw. Het patroon van de rood-wit geblokte kleedjes en gordijnen komt overal terug, zelfs in de mokken en de rood met witte dekbedhoezen en handdoeken. Paulien kan niet ontkennen dat het er allemaal heel aantrekkelijk
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==