5 HOOFDSTUK 1 Met een klap valt de schooldeur achter Paulien dicht. Uitgelaten gooit ze haar schooltas in de lucht en probeert die op te vangen. Ze grijpt mis en met een plof komt het ding op de harde tegels van het plein terecht. ‘Kijk uit,’ waarschuwt Carola. Paulien grinnikt. ‘Waar moet ik voor uitkijken?’ Ze raapt haar tas op en gooit hem opnieuw in de lucht. ‘De inhoud is lucht. Dusss...’ ‘Wil je de tas niet meer gebruiken?’ vraagt Carola. Paulien haalt zorgeloos haar schouders op. ‘Ik hang hem als relikwie aan de kast in mijn kamer. Dan kan ik er dagelijks naar kijken en met heimwee aan school terugdenken.’ ‘Heimwee?’ Anne komt er nu ook bij. ‘We gaan toch een vervolgopleiding doen? Voorlopig zijn we nog niet klaar. En eerst moeten we afwachten of we geslaagd zijn.’ ‘Ja, misschien krijgen we een her.’ Carola trekt een grimas. ‘Pessimist.’ Paulien schudt hardnekkig haar hoofd. ‘Natuurlijk slagen we allemaal.’ ‘Ik vond het examen van Nederlands vanmorgen best pittig. En jullie?’ Carola kijkt haar vriendinnen vragend aan. ‘Ik ook,’ geeft Anne toe. ‘Maar dat vond ik met de andere examens ook. Er werden vragen gesteld die niet eens in onze lesstof voorkwamen.’ ‘Dat waren doordenkertjes,’ weet Paulien. ‘Zo werkt dat nou eenmaal.’
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==