8 ‘Veel beter.’ Nadia lacht. ‘En waar is dat feestje dan?’ ‘Bij mij.’ Paulien duwt haar lege rugtas onder de snelbinders. ‘Als jullie het leuk vinden natuurlijk.’ ‘Ja, duhuh... hoe kun je dat nog vragen?’ Nienke schudt haar hoofd. ‘De vorige keren dat jij je verjaardag vierde, was het ook superleuk en gezellig.’ ‘Nou, gezellig...’ Pauliens mondhoeken gaan naar beneden. Aan de gezichten is te zien dat iedereen gelijk weet wat ze bedoelt. Tijdens het vorige feestje bij Paulien thuis was er brand uitgebroken op de vlonder. Wat waren ze toen geschrokken. Maar gelukkig viel het achteraf mee en waren er geen gewonden. Later ontstonden er steeds meer branden. Het ergste was nog dat de manege was afgebrand waar Noa een verzorgpony had. Wat een ramp was dat! Gelukkig is er weer een nieuwe manege en zijn er veel nieuwe paarden bij gekomen. Maar ze zullen het nooit meer vergeten. ‘Waar is Noa eigenlijk?’ Carola kijkt om zich heen. ‘Die kan nog geen afscheid nemen van school,’ grinnikt Nienke. ‘O kijk, daar komt ze.’ De schooldeur zwaait open en ook Noa rent nu naar buiten. ‘Vakááántie!’ ‘Dat wisten we nog niet,’ grinnikt Carola. ‘Ga je mee, een ijsje eten?’ ‘Ja, gezellig. Laten we er extra van genieten, want het is de aller- allerlaatste keer dat we als vriendinnengroep met elkaar zijn,’ doet Noa dramatisch. ‘Natuurlijk niet. We blijven contact houden, toch?’ Anne kijkt vragend de kring rond. ‘Natuurlijk...’ ‘Zeker weten...’ ‘We laten elkaar niet in de steek,’ vertolkt Nadia nog eens hun gedachten. ‘Maar eerst moeten we de uitslagen afwachten.’ Carola maakt een
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==