9 afwerend gebaar naar haar vriendinnen alsof ze zichzelf moet beschermen. ‘Nee, nee, niet boos worden. We slagen allemaal. Dat zei ik toch? Maar eerst...’ ‘Ja, ja, ja, ja...’ Nienke duwt Carola op de fiets vooruit. ‘We gaan met z’n allen een ijsje eten bij De IJskoning. Wie gaat er mee?’ Vijf minuten later zetten ze hun fietsen bij de ijssalon. Met z’n zessen gaan ze naar binnen. De kleine ruimte is gelijk vol. Pauliens ogen glijden over de vele soorten schepijs die daar onder de vitrine liggen. Witte chocolade, vanille, banaan, yoghurt, cheesecake, kersen, stracciatella, mokka, pistache... ‘Kiezen jullie maar eerst,’ zegt ze. ‘Dan kan ik even nadenken over welke smaken ik neem.’ ‘Jij hebt alle smaken al een keer geprobeerd,’ plaagt Nienke. ‘Nu moet je ondertussen toch wel weten welke de lekkerste zijn?’ ‘Nee, het blijft keuzestress,’ grinnikt Paulien. Als ze dan toch eindelijk hun keuze gemaakt hebben, zoeken ze, al likkend aan hun ijsje, een plekje buiten in de schaduw. ‘Drie maanden vrij...’ Carola steekt beide armen in de lucht, met het ijsje in haar ene hand. ‘Dat is toch fantastisch? Wat gaan jullie allemaal doen?’ ‘Ik ga met mijn nichtje een week op kamp en daarna met mijn ouders twee weken naar Noorwegen,’ begint Nienke. ‘Tom en ik gaan kinderkampen leiden op de manege, samen met nog een groepje ruiters.’ Noa’s ogen stralen al bij het vooruitzicht. ‘We hebben er megaveel zin in.’ ‘Dat snap ik,’ knikt Paulien. ‘Het is een prachtige plek om vakantie te houden. Als je dan ook nog kinderen een leuke tijd kunt bezorgen, is dat echt heel gaaf.’ ‘Bijna de hele vakantie,’ vertelt Noa lachend. ‘Dus ik hoef me niet te vervelen.’ Paulien kijkt dromerig voor zich uit. Ze vindt het zo leuk voor Noa
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==