Een vriend in Israël

8 liging van een land en volk. Gods Kerk en voorgangers worden in Gods Woord vergeleken bij wagens en ruiteren, vanwege de kracht en het vermogen dat ze van de Heere hebben ontvangen om te strijden tegen de geestelijke vijanden en om die te overwinnen. Gods kinderen zijn de kurken waar ons land op drijft. Ze zijn in het kerkelijke leven als de strijdwagens, om de zuivere leer, vervat in Gods Woord en in de oudvaders, te handhaven tot behoud van de zielen van de gemeente. Als een ruiter was Elia voorzien van de wapenrusting uit Éfeze 6, voorzien van het schild des geloofs, de helm der zaligheid en het zwaard des Geestes, hetwelk is God Woord, de gordel der waarheid en het borstwapen der gerechtigheid. Hij moest met die wapenrusting pal staan tegen al de Baälpriesters die hem omringden. Elia was een man van gelijke beweging als wij, maar toch kon hij wagen Israëls en zijn ruiteren genoemd worden. Zie Elia staan voor Achab en Izébel, zie hem staan op de Karmel. Zo was onze vriend Johannes Butijn een vader, een wagen Israëls, voor degenen die hem omringden. Butijn hield er een uitgebreide correspondentie op na. Een aantal van deze brieven hebben we in dit boek opgenomen. Uit die brieven leren we hem kennen. Vanuit de briefwisseling hebben we een beeld gevormd van hoe zijn leven was. Met de input uit gesprekken met familie en vrienden hebben we een poging gedaan om dit beeld compleet te maken. Butijn heeft nooit veel prijsgegeven over zijn familie. Dit gold ook over zijn functioneren als ambtsdrager in de gemeente van Krabbendijke. Een gemakkelijk leven heeft hij niet gehad. Dit geldt niet alleen voor zijn persoonlijk leven, maar ook voor zijn gezinsleven. Naar het lichaam was hij niet sterk. Hij had zwakke longen en had veel last van astma. Soms kon hij weken niet op bed liggen vanwege hevige benauwdheid. Kerkelijk heeft hij een zware weg moeten gaan. Hij werd door velen niet begrepen en moest uitgestoten en verschopt zijn weg gaan.

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==