Aan de voet van het kruis

15 kracht, de zonde in haar inwonende en altijd werkzame neiging – ze verlokken de ziel ertoe om bij het kruis vandaan te gaan. Zo merkt de discipel van Christus, zonder zich ervan bewust te zijn, dat zijn hart in geestelijk opzicht van Christus afdwaalt, dat hij zich beweegt in een verre sfeer, kil en somber, ver verwijderd van de warme, levenwekkende invloed van de Zon, onder de warme, groeizame stralen waarvan hij zich gewoonlijk met vreugde in de dagen van zijn eerste liefde koesterde. ‘En Petrus volgde Hem van verre.’ In die gang-opafstand, die baan, ver verwijderd van het Goddelijk Middelpunt, in dat beginpunt naar de uiterste grens van afwijking, was hij voor altijd een dwalende en vernietigde ster geworden – zoals hij op dat moment een verduisterd sterrenbeeld was – als niet de kracht van God hem had bewaard, en de liefde van de Heiland niet voor hem tussenbeide was gekomen. Dat hij zich op afstand bewoog, leidde ertoe dat hij Zijn Heere verloochende. Wat moet het werk van de Heilige Geest in zijn ziel diep zijn weggezonken om in zijn ontstellende geestelijke geschiedenis zo’n gebeurtenis te doen plaatsvinden, in een zo groot en zwaar vergrijp tegen zijn machtige Heiland! Er is geen waarborg, geen genieting voor de gelovige als zijn ziel ver bij het kruis vandaan is. Wij betreden betoverde grond wanneer wij wandelen waar de heiligende kracht van het kruis niet wordt erkend en beseft. Jezus wordt niet gekend, Zijn kruis wordt niet erkend, Zijn liefde wordt niet beseft in de gang van wereldse vrolijkheid en in de veelbezochte plaatsen van vleselijke genoegens. Deze dingen zijn door een brede en eeuwigdurende afgrond gescheiden van het kruis. U kunt zich niet, mijn lezer, met de wereld vermengen en tegelijkertijd in geestelijke zin dicht bij het kruis zijn. Het kruis kruisigt de wereld, de dood kruisigt de zonde. Onder de ontzagwekkende schaduw ervan, en gebracht aan zijn gewijde voet, verbleekt de heerlijkheid van de wereld, verlamt de kracht van de zonde. De satan, de aarts-verleider, die terugkeert van de klaarheid van het kruis, kronkelt onder de dodelijke slag, laat zijn slachtoffer los en trekt zich, overwonnen en onteerd, terug naar zijn eigen plaats.

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==