– 12 – eerlijk tegen mij: ‘Dominee, ik heb God echt niet nodig. Ik ben gezond, ik heb een leuk meisje, ik heb m’n studie afgerond, ik heb een goede baan. Ik heb God eigenlijk niet nodig in dit plaatje.’ Misschien voelen jullie je zo ook weleens. Misschien durf je het niet eens hardop te zeggen. Maar ik heb hem toch moeten zeggen: ‘Dat hele plaatje dat je nu voor me neerzet, heb je omdat God het aan jou gaf.’ Als we jong zijn denken we vaak dat we het wel kunnen coördineren. We kunnen alles doen, we zijn immers gezond en sterk. Maar de waarheid is dat we zonder God niet kunnen leven. De Schepper schept elk moment van mijn leven. Niet op dezelfde manier als Hij de wereld heeft geschapen, dat niet, maar Hij onderhoudt mij. Zonder Hem kan ik niets. Ik kan de realiteit van het leven echt niet aan zonder de Heere. Jonge mensen, ik was ook eens jong, en dan denken we dat we de realiteit van dit leven wel aankunnen. Maar jij en ik kunnen de realiteit van ons leven niet aan zonder God. Niemand van ons kan dat. De problemen van deze wereld kunnen wij niet verwerken. De dood kan ik niet onder ogen zien. De neigingen van mijn zondig hart kan ik niet onderdrukken. Daarom hebben we Hem zo nodig. Is het dan niet ongelooflijk mooi dat de Heere Zich hier neerbuigt naar ons en ons zegt: Jongen, meisje, gedenk Mij. Ik, de Schepper, gedenk aan je, daarom spreek Ik tot jou. Ik denk aan je, daarom heb je nog gezondheid. Ik denk aan je, daarom heb je nog een studie of een baan. Ik denk aan je, daarom leef je nog in vrijheid. Ik denk aan je, daarom... vul het maar in. Gedenk Mij toch in de dagen van je jongelingschap, voordat de dagen komen die kwaad zijn en de jaren naderen waarin we gaan zeggen: Ik heb er geen lust meer in.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==