- 19 - zonen, Machlon en Chiljon, die beiden een van de meisjes uit dat land tot vrouw genomen hadden. Maar toen werden ook deze twee zonen in de bloei van hun levensjaren weggenomen – tot groot verdriet van hun moeder en van hun vrouwen. Die vrouwen waren Orpa en Ruth, die nu ook al op jonge leeftijd weduwe waren, net als hun schoonmoeder. Het is gemakkelijk in te denken wat Naomi voelde en hoe ze in tranen wegsmolt over het verdriet dat haar drukte. Wat zal ze vaak haar zorgen en behoeften én die van haar schoondochters aan de Heere hebben opgedragen! Op een van haar schoondochters had haar voorbeeldig gedrag door Gods genade veel indruk gemaakt, zoals naderhand wel is gebleken. Als een verhoring van haar smeken hoorde Naomi nadat ze ongeveer tien jaar in dit vreemde land Moab was geweest, dat de Heere Zijn volk had bezocht, dat wil zeggen: gezegend. De Heere had het gezegend met een overvloed van brood; en toen nam Naomi het besluit om te vertrekken – ongetwijfeld nadat ze in deze weg haar God gezocht en Hem om raad gevraagd had. Dat besluit deelde zij ook aan haar schoondochters mee. Ze zal uit haar woonplaats onder veel aandoeningen vertrokken zijn, omdat ze daar het stoffelijk overschot van haar geliefden moest achterlaten. Daar kwam nog bij dat ze als een arme weduwe naar het land Juda moest terugkeren.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==