10 laatste Pascha, maar het werd ook het eerste Heilig Avondmaal. Vlak voor de zware lijdensweg die Jezus moest gaan, heeft Hij het Avondmaal ingesteld. Deze maaltijd moet voor de discipelen iets onvergetelijks zijn geweest. Daar zaten ze, aan één tafel met hun Gastheer. Hun Meester, hun Rabbi mocht met hen tafelgemeenschap hebben. Een bewijs van hun band aan Jezus. Of beter gezegd: van Jezus’ band aan hen. Aan die tafel wijst de Heere Jezus op de vervulling van het Pascha. Hij spreekt er van Zijn lijden en sterven. Alles getuigde van Zijn verzoenend lijden en sterven. Aan die tafel wordt zichtbaar wat Hij in Zijn prediking steeds had duidelijk gemaakt: ‘Ik voor u, daar gij anders de eeuwige dood hadt moeten sterven.’ Maar vervolgens moet de Heere Jezus de lijdensweg nog wel voleindigen. Gethsémané wacht. En daarachter Gabbatha en Golgotha. Terwijl Judas, de penningmeester, de groep ondertussen al heeft verlaten, brengt Jezus Zijn leerlingen in gereedheid voor een nachtelijk vertrek. De ure is gekomen! Dat is het uur waarin Jezus zal worden overgeleverd in de handen van zondaren. Daartoe laat Hij Jeruzalem achter Zich. Hij treedt de nacht van Zijn lijden in. Jezus en Zijn discipelen trekken het Kedrondal over. Hij gaat de hof van Gethsémané in. Eeuwen daarvoor was er de dag dat er een mens de hof uit moest gaan. In het paradijs had de mens moedwillig de liefdesband met God doorgesneden. Het rechtvaardig oordeel van God volgde: de mens moest de hof uit! Weg bij God vandaan. Nu treedt opnieuw een Mens een hof in. Jezus gaat naar binnen om aan Gods gerechtigheid te voldoen. Hij zal de drinkbeker, gevuld met Gods gramschap en toorn, helemaal leegdrinken.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==