12 – 2 – AVONTUUR IN BETHLEHEM Het verhaal van de herders had Itamar de hele nacht beziggehouden. Hij had er haast niet van kunnen slapen. Het klonk zo onwaarschijnlijk dat hij er spottend om gelachen zou hebben als het de herders niet waren geweest die het hem verteld hadden. Dat waren geen mensen om zulke dingen te verzinnen. Ze stonden een beetje buiten de gemeenschap en iedereen ontweek ze eigenlijk. De meesten waren geharde, ruwe kerels. Aan hun mening werd niet veel waarde gehecht. Zo weinig zelfs dat zij in rechtszaken niet als getuigen mochten optreden. Zíjn vrienden waren het ook nooit geweest, al had dat dan weer een andere reden. Maar juist daarom! Terwijl hij alle reden had gehad om ze te vrezen, hadden zij hem zo vriendelijk behandeld als hij het lange tijd van geen mens gewend was geweest. Zij hadden hem te eten en te drinken gegeven in plaats van het pak slaag dat hij verwacht had. Dat was niet gewoon.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==