heb je gelijk in. Maar ik ben wel vaak op kamp geweest. Met groep 8 en later een paar keer met de kerk. Dat was altijd superleuk. Van tevoren was ik ook altijd zenuwachtig. Maar als ik er was, vond ik het alleen nog maar leuk. Echt waar!’ Job knikt heel hard. ‘Zo gaat het bij jou ook. Dat zul je zien.’ ‘Precies,’ zegt mama. ‘Het is jouw eerste kamp. Het is niet raar als je zenuwachtig bent. Maar als je er bent, heb je alleen maar plezier. Aan het eind wil je niet eens naar huis. Geloof me maar.’ ‘Ik geloof het ook wel,’ zegt Iza. ‘Maar ik heb toch buikpijn.’ ‘Hallo?’ De keukendeur gaat open en Emma komt binnen. Emma hoort ook bij ponyclub De Zandruiters. Net als Iza, Noor en de tweeling Abel en Seth. Alle vijf gaan ze op ponykamp in het bos. De Zandruiters hebben hard gespaard om het ponykamp te kunnen betalen. Morgen is het eindelijk zover. Ze worden weggebracht door papa en de vader van Abel en Seth. ‘Hoi Emma,’ zegt Iza. ‘Ik wil graag de paarden gedag zeggen voor we weggaan,’ zegt Emma. ‘Kan dat?’ ‘Dat snap ik. Natuurlijk kan dat,’ zegt Iza. Even later steken Iza en Emma het erf over naar de paardenstal. ‘Wat jammer dat Jolly niet mee kan naar het ponykamp,’ zegt Emma. Iza knikt. ‘Dat vind ik ook. O, de boxen van Muis en Jolly zijn leeg.’ ‘Zullen we in de binnenbak kijken of er les is?’ vraagt Emma. ‘Dat is goed. Als er geen les is, zijn ze vast in de paardenwei,’ zegt Iza. ‘Of ze zijn op een buitenrit,’ bedenkt Emma. Als ze bij de binnenbak gaan kijken, zien ze dat papa lesgeeft.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==