‘Ik denk dat Mees dat heel gezellig vindt,’ hoort hij haar zeggen. ‘Dus we horen wel of hij mee wil.’ Mees blijft heel stil staan luisteren. Mama praat zachtjes. Iets harder zegt ze: ‘Nee, de kinderen weten het nog niet, ik wilde het eerst met jou overleggen.’ Nu loopt Mees heel zacht verder de keuken in. Mama ziet hem nog steeds niet. Hij hoort haar zeggen: ‘Prima, Ellen, dan hoor ik het wel.’ Mama legt de telefoon neer en draait zich om. ‘Hé, kleine luistervink!’ zegt ze. ‘Wat voor vink?’ vraagt Mees. ‘Was dat tante Ellen? En wat gaan we doen?’ Mama lacht.‘Deze luistervink is een jongetje dat stilletjes meeluistert als zijn moeder aan het bellen is.’ ‘Maar waar ging het over? Gaan we wat leuks doen?’ ‘Geduld!’ zegt mama.‘Dat was tante Ellen,ja.Zo gauw er iets te vertellen is, hoor je het.’ ‘Maar ging het over Tijn?’ Mees geeft het nog niet op. ‘Wie weet!’ zegt mama. ‘Ga eerst maar eens lekker buiten spelen. Het is heerlijk weer.’ ‘Maar ik wil het weten,’ zeurt Mees.‘Is het iets leuks?’ ‘Heel leuk.Vanavond, als papa thuis is, hoor je meer,’ zegt zijn moeder. ‘En nu, hup, naar buiten!’
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==