Een nieuw huis

13 ‘Jammer dat Michel zo laat terug is van college,’ zegt Lydia als ze die middag naar de manege fietsen. ‘Waarom?’ Tamar kijkt haar zus van opzij aan. ‘Zie je hem te weinig vandaag?’ plaagt ze. ‘Te weinig is een groot woord,’ vindt Lydia. ‘Veel zie ik hem vandaag niet, dat klopt, maar daarom zei ik het niet. Michel had een fotowedstrijd gezien met als thema ‘dier en mens’.’ ‘Daar moet hij op de manege mee uit de voeten kunnen,’ begrijpt Tamar. ‘Ach, we gaan intussen bijna elke dag naar de manege, dus hij kan nog vaak genoeg mee.’ ‘Dat is zo,’ zegt Lydia. ‘Op de manege kennen ze Michel intussen ook zo goed, dat het geen probleem is als hij er zonder ons zou rondlopen. Het zou gewoon gezelliger zijn als hij ook meeging.’ ‘Michel is de huisfotograaf van de manege,’ zegt Tamar. Op het laatste zinnetje reageert ze niet. Ze begrijpt best dat het voor Lydia leuk is als haar vriend meegaat naar de manege, maar voor Tamar is het minder leuk, want meestal fietsen Michel en Lydia dan naast elkaar en mag zij er in haar uppie achteraan rijden. Bovendien zien Lydia en Michel elkaar vaker dan de meeste stelletjes. Michel woont namelijk bij hen in huis. De ouders van Michel waren gescheiden. Zijn vader was hertrouwd en had een nieuw gezin gesticht, waarin voor Michel geen plaats was. Tamar begrijpt nog steeds niet hoe een ouder zo kan handelen, maar volgens Michel gebeurt het vaker dan ze denkt. Echt verdriet heeft Michel er niet om, want zijn vader is, zoals Michel het zelf altijd voorzichtig zegt, geen aangename man. Hij hoopt dat zijn vader voor zijn nieuwe gezin een fijnere man is. Ze vindt het mooi dat Michel er zo over kan denken. Waar Michel wel veel verdriet om heeft, is het overlijden van zijn moeder. Zij kreeg vrij kort na de scheiding leukemie en is daar uiteindelijk aan overleden. Michel heeft amper familie, alleen een oude nicht van zijn moeder. Hij heeft geen band met haar en bovendien is nicht Desi al flink op leeftijd en woont ze ver weg.

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==