14 Michel zat in de vriendengroep van Lydia, toen ze nog in Den Haag woonden. Na hun verhuizing naar Huislo heeft hij verschillende keren bij Lydia gelogeerd. Zo hebben ze Michel allemaal goed leren kennen. Nu lijkt Michel haast hun broer. Nou ja, voor Lydia natuurlijk niet, want sinds een paar maanden hebben Lydia en Michel verkering. ‘Ze hebben tenminste geen vervelende verkering,’ had de twaalfjarige Eva bijdehand gezegd. ‘Ze zitten in elk geval niet de hele tijd te zoenen en te flikflooien.’ ‘Ze lijken gewone vrienden,’ had haar wat bedeesdere tweelingzusje Hanna eraan toegevoegd. ‘Gelukkig maar,’ had hun oudste broer Micha droog gezegd. ‘Wat zeg je?’ schrikt Tamar als het tot haar doordringt dat Lydia tegen haar praat. Lydia zucht dramatisch. ‘Ik houd een heel verhaal en je hoort me niet eens. Ik zei dat ik het woord examen nu al niet meer kan horen. Alle leraren hadden het erover: “Denk eraan, jullie doen dit jaar examen”. Examen, examen en nog eens examen. Brrr!’ ‘Alsof je het anders zou vergeten,’ lacht Tamar. ‘Nou, dat!’ is Lydia het met haar eens. Ze fietsen het terrein van de manege op. ‘O, de dierenarts is er,’ ziet Lydia. ‘Als er maar niets aan de hand is,’ zegt Tamar. ‘Misschien gewoon controle of inentingen,’ zegt Lydia. Terwijl ze hun fietsen op slot zetten, zien ze Sjoerd uit de stal komen. Zodra hij de meiden ziet, loopt hij naar hen toe. ‘Hoi Sjoerd,’ zegt Lydia. Ze knikt naar de auto van de dierenarts. ‘Alles goed?’ Sjoerd schudt zijn hoofd. ‘Tom is bij Bella. O, je hoeft niet meteen te schrikken, hoor,’ zegt hij als hij de reactie van Lydia ziet. ‘Ze heeft sinds gisteren diarree, maar ze maakt gelukkig geen erg zieke indruk. Omdat Bella niet de jongste meer is, wilden we het niet nog een dag aankijken. Ik ben geen dierenarts, maar ik vermoed dat het met antibiotica wel weer goed komt met onze Bella.’
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==