15 ‘O gelukkig,’ zegt Lydia. ‘Is het besmettelijk?’ vraagt Tamar. ‘Dat zou best kunnen,’ zegt Sjoerd. ‘We hebben Bella daarom gisteren voor de zekerheid al apart gezet en haar box en de stal extra goed schoongemaakt. Maar Bella kan daarvoor al besmettelijk zijn geweest. We zullen het moeten afwachten.’ ‘Arme Bella,’ zegt Tamar. ‘Komen jullie hier zomaar of wilden jullie iets vragen?’ Sjoerd fronst nadenkend zijn wenkbrauwen. ‘Jullie staan niet voor vandaag op het rooster, als ik het me goed herinner.’ ‘Nee, dat klopt. Ik kom voor Pinto,’ legt Tamar uit. ‘De vlucht die Bertine en haar ouders vanuit Bali moesten hebben, is geannuleerd. Ze hopen nu morgen thuis te komen.’ ‘Op die manier,’ knikt Sjoerd. ‘Fijn dat je dat voor Bertine wilt doen.’ ‘Natuurlijk,’ zegt Tamar. ‘Bertine is mijn vriendin.’ ‘En voor Pinto zorgen is je bijbaan,’ zegt Lydia. ‘Ik zou het ook hebben gedaan als Pinto niet mijn bijbaan was,’ zegt Tamar. Ze weet zeker dat deze extra keer voor Pinto zorgen niet onbetaald zal zijn. De ouders van Bertine hebben veel geld. Bertine heeft niet alleen een eigen paard, Pinto, maar ook een piano en pianoles en ze mag op alle clubjes die ze maar wil. Haar ouders vinden het niet meer dan normaal dat ze Tamar goed betalen voor het verzorgen van Pinto op de dagen dat Bertine er zelf niet aan toekomt. Ze kan honderd keer zeggen dat dat niet hoeft, omdat ze dat als vriendin van Bertine graag doet, maar de moeder van Bertine zal er niet naar luisteren. ‘Gewoon blij mee zijn,’ heeft Bertine een keer schouderophalend gezegd. Er hoeft niet veel te gebeuren bij Pinto. De box hadden ze gisteren al tiptop in orde gemaakt omdat Bertine terug zou komen. Ze hoeven nu eigenlijk alleen wat mest te scheppen. Toch zijn ze niet snel klaar. Dat zijn ze bijna nooit. Er is altijd wel iets te doen en altijd wel iets te kijken.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==