Turbo Tim

Tim kijkt weg. Papa maakt er alleen maar grapjes over. En Tamar doet helemaal stom. Maar als hij straks in het glimmende boek komt, mogen ze allebei mooi niet met hem op de foto. Papa keert zich om en kijkt wat mama doet. Mama zoekt nog steeds in haar telefoon. Haar wangen kleuren. ‘We hebben echt iedereen al gevraagd. Niemand kan vanmiddag oppassen!’ Papa duwt het boek terug in de handen van Tim. ‘Maar ik word echt kampioen hoor, pap.’ ‘Nu even niet, Tim,’ mompelt papa. ‘Gaan jullie weg?’ vraagt Tamar. Papa kijkt naar mama. ‘Ik ga wel alleen.’ ‘Jij hebt een mooi pak nodig,’ zegt mama. ‘Daar wil ik bij zijn. We nemen de kinderen wel mee.’ ‘Neee!’ zegt Tim boos. ‘Winkelen is stom.’ ‘Ik wil de kinderen echt niet meenemen als ik een pak moet uitzoeken,’ zegt papa beslist. Mama kijkt moeilijk. ‘Kan die zoon van Harrie niet oppassen?’ Papa lacht, maar het ziet er niet vrolijk uit. ‘Die komt hier alleen maar om les te geven.’ ‘Lesgeven?’ ‘Hoe je vieze geluiden moet maken.’ Mama geeft een klein gilletje. ‘Neee!’ Maar Tim roept al: ‘Jaaa! Die moet oppassen!’ Alleen na een heel glas cola kan Tim vieze geluiden 14

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==