- 12 - Langzaam schommelt ze haar stoel heen en weer. Zo komen haar gedachten tot rust. Maar dan ineens schiet het door haar gedachten: en die toetsen dan? Ellen zet haar voeten op de grond, komt uit haar stoel overeind en loopt traag naar het bureau. Agenda. Waar heeft ze dat ding toch gelaten? Aha, hebbes! Hij ligt onder die stapel papieren. Ze trekt het voorwerp naar zich toe en bladert er wat doorheen. Morgen opdrachten geschiedenis inleveren staat er in piepkleine letters. Ellen schrikt. Morgen al? De agenda glijdt op de grond. Haastig zoekt ze tussen de boeken die naast haar bureau opgestapeld liggen. Geschiedenis. Opdrachten? Welke opdrachten eigenlijk? Haar telefoon bliept. Wacht, misschien weet Annefloor wat ze moeten doen? Wat moeten we voor geschiedenis maken? appt ze. Binnen een minuut heeft ze een reactie. Opdrachten inleveren voor extra punten op de toets. Ellen schrikt. Je bedoelt alles???? Ja, dat is wel hoe het bij hem werkt... Ellen zucht. Dat gaat me nooit meer lukken!!!! typt ze vlug. Moet je nog beginnen dan???? Ditmaal aarzelt Ellen een tel voordat ze reageert. Komt goed, tijd zat! Jij liever dan ik. Annefloor sluit af met een hartje. Doei! Ik moet de vaat in de machine zetten. Succes en tot later! Ellen schuift eens heen en weer. Haar hart bonkt met harde slagen. Ze typt wel heel stoer dat het goedkomt. Maar of het lukt? Ze klemt haar lippen op elkaar. Natuurlijk gaat het lukken. Dat moet gewoon. Ze pakt het werkboek met de geschiedenisopdrachten erbij. Haar ogen glijden over de tekst. De moed zakt haar in de schoenen. Ze heeft geen idee waar dit over gaat. Zucht. Waar ze zich afgelopen weken ook mee bezig heeft gehouden, geschiedenis was er niet bij. Dan schuift ze het boek aan de kant. Dit is veel te veel. Ze kan er wel
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==