18 misschien helpen.’ Sander verbaast zich erover dat hij rustig kan reageren, terwijl hij zich zo boos voelt. Minachtend kijkt Jesse hem aan. ‘Leef je onder een steen, of zo? Van die buitenlanders heb je meer last dan gemak.’ Sander recht zijn rug. ‘Als je zo praat, heb jij jezelf nooit in die mensen verdiept. Je praat over hen alsof het dieren zijn. Het zijn onze medemensen.’ Het wordt stil aan tafel. Jesse schudt zijn hoofd. ‘Jij hebt er echt niks van begrepen.’ ‘Jawel!’ roept Sander. ‘Maar jij wilt het niet begrijpen. Waarschijnlijk praten je vrienden zo en praat jij mee.’ Sander ziet Rachels moeder knikken en haar vader maakt een einde aan de verhitte discussie. ‘Wacht maar,’ zegt Jesse zachtjes. ‘Wacht maar... Je krijgt vanzelf een melding bij die lui.’
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==