Meester gezocht! Joke van Winkel DEN HERTOG - HOUTEN
AVI E5 © 2024 Den Hertog B.V., Houten ISBN 978 90 331 3307 7 Illustraties: Melanie Broekhoven Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij digitaal, elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.
7 Ik heb nog nooit... ‘Wie als eerste in de klas is. Klaar voor de start...’ Na het ‘af’ spurt Maarten ervandoor. Leuk bedacht van Mats, die waarschijnlijk denkt dat hij wint, maar hij zál ervoor strijden. Ze stuiven de lange gang door, richting het lokaal van groep 8. Als Mats vaart moet minderen voor een kind dat voor hem loopt, ziet Maarten zijn kans. Nog een paar stappen. Vlak voor de deur van hun lokaal smakken ze tegen elkaar aan. Met een ‘auw’ rollen ze over de grond tot aan de drempel van het lokaal. ‘Ook goedemorgen.’ Fronsend staat juf Janneke in de opening. ‘Fijn om te zien dat jullie niet konden wachten om weer op school te komen.’ Terwijl Maarten overeind krabbelt, hoort hij de juf nog zeggen: ‘En het lijkt me een goed idee om de regels van vorig jaar weer in herinnering te brengen. Jullie weten ze vast nog wel nu jullie al in groep 8 zitten.’ ‘Ja, juf.’ Maarten wrijft over een pijnlijke plek op zijn hoofd. ‘Waarom is juf Janneke in onze klas?’ mompelt hij als de juf verder de klas in gelopen is. ‘Waarschijnlijk om te vertellen dat we een invaller hebben.’ Mats slingert zijn tas over zijn schouder. Maarten stapt het lokaal in. Dat weet iedereen toch al? Juf Janneke
8 had het naar alle ouders gemaild, en wie het niet gehoord heeft, heeft het op het plein wel begrepen. Naast juf Janneke staat een vrouw met zwarte haren. Ze ziet er best aardig uit. Maarten zoekt zijn tafel op. Achter hem komen zijn klasgenoten binnen. ‘Daniël! Je zit naast mij.’ Maarten klopt op de tafel naast hem. Daniël smakt zijn tas op de tafel neer. Maarten kijkt zijn vriend een tijdje aan. Vindt Daniël het leuk om naast hem te zitten of zat hij liever naast Noud of Mats? Daniël, Mats en Noud zijn Maartens beste vrienden, maar Maarten vraagt zich weleens af of ze hem zouden missen als hij zou gaan verhuizen. Als Daniël zijn wenkbrauwen fronst, bedenkt Maarten dat hij hem te lang heeft staan aankijken. ‘Annelij en Mariëtte zitten achter ons.’ Het is overbodig om dat te zeggen, beseft hij, want zijn vriend ziet dat zelf ook wel. Alleen jammer dat Annebeth zo ver bij hem vandaan zit. In groep 7 zat ze de laatste weken voor hem en kon hij vaak naar haar kijken. De invaljuf loopt door het lokaal en begroet hier en daar een paar kinderen. Haar haren wapperen als ze met haar hoofd beweegt. ‘Welkom,’ begint juf Janneke als iedereen zijn plek gevonden heeft. ‘Fijn dat iedereen er weer is na de vakantie. Ik heb jullie gemist. Jullie hadden je de start van groep 8 waarschijnlijk heel anders voorgesteld. We vinden het heel vervelend dat meester Merijn ziek is en...’ ‘Wanneer komt hij?’ roept Mats. Met haar vinger tegen haar lippen tikkend schudt de directeur haar hoofd, terwijl ze haar ogen tot spleetjes knijpt. ‘Het ziet ernaar uit dat de meester nog wel een paar weken thuisblijft. Hij was al een poos moe, maar dacht dat hij na zes weken rust wel weer kon starten. Vrijdag heeft de meester zich ziekgemeld, omdat het echt niet ging. Heel vervelend voor hem en ook voor jullie.’ Ze maakt een armzwaai naar de vrouw met het zwarte haar. ‘We zijn heel blij dat
9 juf Fenneke er vandaag wil zijn. Jullie hebben vast gehoord dat het moeilijk is om aan meesters en juffen te komen, dus ik ben extra blij dat juf Fenneke er is. Ik help invallers daarom goed en...’ Juf Janneke kijkt de klas even rond. Verbeeldt Maarten het zich of blijven haar ogen bij Mats hangen? ‘Ik hoop dat jullie dat ook doen.’ Dan draait ze zich om. ‘Juf Fenneke, fijn dat u er bent. Ik wens u een goede dag. Geniet van deze leuke groep.’ Bij de deur draait ze zich nog een keer om. ‘Ik ga er alles aan doen om vervanging voor jullie klas te regelen.’ Zodra de deur dichtgevallen is, stapt juf Fenneke naar voren. Ze slikt een paar keer. ‘Nou, ik ben dus juf Fenneke en...’ Mats schiet overeind. ‘Hoe oud bent u?’ ‘Ik ben negentien en zit op de pabo. Dat is een opleiding om juf te worden.’ ‘En meester.’ Mats gaat over zijn tafel hangen. ‘Mijn school begint volgende week pas en daarom kan ik vandaag nog invallen.’ ‘Kent u Lydia Ridderhof?’ vraagt Mats. ‘Die leert ook voor juf en valt weleens in.’ De juf pakt een papier van haar bureau en draait hem een kwartslag. ‘Mats, ik weet niet wat jij gewend bent, maar ik ben gewend om een vinger op te steken voordat je wat wilt zeggen.’ Mats steekt zijn vinger op en begint zonder reactie af te wachten: ‘Kent u Lydia Ridderhof? Ze leert ook voor juf en valt weleens in.’ Er barst gelach los. Een paar meiden blijven giechelen als de juf het woord weer neemt. ‘En nu even stil,’ roept ze erbovenuit. ‘Lydia zit bij mij in de klas,’ begint ze dan. ‘Waar ken je haar van?’ ‘Ze is een vriendin van mijn zus.’ Intussen inspecteert Mats de inhoud van zijn tas. ‘Wanneer hebben we pauze?’ De juf wijst op het bord. ‘Straks begin ik met gebed en met het uitleggen van de Catechismus die jullie moeten leren. Daarna vind
10 ik het leuk om kennis met elkaar te maken. Om half elf is het pauze.’ Met haar ogen naar het bord gericht, loopt ze de vakken van vandaag na. Ze vouwt haar handen. ‘Dan gaan we nu beginnen.’ ‘Ik wil het jaar dus met een kennismakingsspel laten beginnen.’ Juf Fenneke gaat op de tafel voor in de klas zitten. ‘Dit spel heet: ‘Ik heb nog nooit’. Iedereen krijgt straks van mij drie blokjes.’ Ze wipt van de tafel en pakt een potje van het bureau. ‘Hier zitten naamstokjes in. Ik trek een naam en die persoon, bijvoorbeeld Mats, zegt: ‘Ik heb nog nooit...’ En dan noemt hij iets wat hij nog nooit gedaan heeft. Iedereen die dat wél een keer gedaan heeft, levert een blokje in. Wie geen blokje meer heeft, is af. Degene die het laatst overblijft, is de winnaar.’ Nadat ze de blokjes uitgedeeld heeft, trekt de juf een stokje. ‘Mariëtte.’ ‘Ik heb nog nooit lager dan een zeven gehaald.’ ‘Zóóó dan!’ roept Mats uit. Op Annelij na staat iedereen op. ‘Dat was een goeie.’ Juf Fenneke graait tussen de stokjes. ‘Als je als laatst over wilt blijven, moet je iets bedenken wat zoveel mogelijk kinderen wél gedaan hebben.’ Maarten peinst. Wat gaat hij straks zeggen? Hij moet iets bedenken wat iedereen doet, behalve hij. Andersom is makkelijker. Hij kan best iets bedenken wat hij wel doet en anderen niet. Frans leren bijvoorbeeld. Maar hoe gaat hij dat in dit spel zeggen? Ik heb nog nooit geen Frans geleerd? Dat klinkt veel te ingewikkeld. De juf pakt een volgend stokje. ‘Daniël?’ ‘Ik heb nog nooit op de gang gestaan.’ ‘Kom op!’ Half lachend, half zuchtend gooit Mats zijn armen in de lucht. ‘Zo ben ik na drie beurten al af.’ Maarten kijkt Daniël aan. Wat bedoelt hij precies met ‘op de gang staan’? Maarten denkt dat Daniël voor straf bedoelt, maar dat zei hij er niet bij en dus weet je het niet zeker. Als hij thuis verstoppertje speelt, staat hij weleens op de gang te tellen. Hij speelt met de blokjes
11 op zijn tafel. Juf Fenneke pakt alweer een nieuw stokje. ‘Het zal wel weer iets zijn wat ik weleens gedaan heb,’ roept Mats half liggend op zijn tafel. ‘Iedereen moet mij hebben.’ ‘Annelij.’ Annelij giechelt. ‘Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat iedereen mij moet hebben.’ De klas schiet in de lach en daarbovenuit hoor je nog: ‘Nee, dit is zó vals.’ Maarten laat de blokjes op zijn tafel tikken. Wat bedoelt Annelij met ‘het gevoel hebben’? Hij dénkt soms wel dat iedereen hem moet hebben. Maar is denken hetzelfde als voelen? Kun je eigenlijk wel voelen zonder te denken? En hoe is dat dan? ‘Er zijn er echt wel meer die dat hebben,’ roept Mats. Maarten schiet een van de blokjes een klein stukje over zijn tafel. Wel, niet, wel, niet... Bij welke gedachte het blokje van zijn tafel valt, die wordt het. ‘Jij hebt dat ook, Maarten.’ Hij slikt. ‘Ik heb het alleen weleens gedacht.’ Zijn stem klinkt zacht. ‘Ja, dat is hetzelfde!’ Maarten pakt een blokje en met zijn hoofd naar beneden loopt hij naar het bureau toe. Mats snapt meteen wat hij niet begrijpt. Is hij echt dommer dan de rest?
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==