11 op zijn tafel. Juf Fenneke pakt alweer een nieuw stokje. ‘Het zal wel weer iets zijn wat ik weleens gedaan heb,’ roept Mats half liggend op zijn tafel. ‘Iedereen moet mij hebben.’ ‘Annelij.’ Annelij giechelt. ‘Ik heb nog nooit het gevoel gehad dat iedereen mij moet hebben.’ De klas schiet in de lach en daarbovenuit hoor je nog: ‘Nee, dit is zó vals.’ Maarten laat de blokjes op zijn tafel tikken. Wat bedoelt Annelij met ‘het gevoel hebben’? Hij dénkt soms wel dat iedereen hem moet hebben. Maar is denken hetzelfde als voelen? Kun je eigenlijk wel voelen zonder te denken? En hoe is dat dan? ‘Er zijn er echt wel meer die dat hebben,’ roept Mats. Maarten schiet een van de blokjes een klein stukje over zijn tafel. Wel, niet, wel, niet... Bij welke gedachte het blokje van zijn tafel valt, die wordt het. ‘Jij hebt dat ook, Maarten.’ Hij slikt. ‘Ik heb het alleen weleens gedacht.’ Zijn stem klinkt zacht. ‘Ja, dat is hetzelfde!’ Maarten pakt een blokje en met zijn hoofd naar beneden loopt hij naar het bureau toe. Mats snapt meteen wat hij niet begrijpt. Is hij echt dommer dan de rest?
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==