7 aula binnen kan lopen. ‘Gelukkig niet. Dan had ik een nog groter probleem gehad.’ ‘Geluk bij een ongeluk dus.’ ‘Zoiets. Maar joh, moet jij niet door? Straks mag je ook de les niet meer in.’ Thijs laat zich van de tafel glijden. ‘Dat zal wel meevallen. Mevrouw Lichthart vroeg aan mij of ik bij Van Leeuwen plastic hoesjes wilde halen.’ ‘Als je op die manier de klas uit gestuurd wordt, is het niet erg,’ vindt Noa. ‘Maar ik zou niet te lang wegblijven als ik jou was. Dan heb je straks een probleem.’ Thijs schudt zijn hoofd en grijnst. ‘Ik kan een potje breken bij Lichthart. Maar je hebt gelijk. Ik kan hier niet blijven hangen.’ Noa kijkt hem na als hij de aula uit loopt en om de hoek verdwijnt. Thijs zit in havo vijf en is de broer van haar vriendin Paulien, die weer bij haar in de klas zit. Zij zitten in de derde klas van het vmbo. Even later komt Thijs weer langslopen. In zijn ene hand heeft hij de plastic hoesjes en in zijn andere hand een bekertje dat hij voor haar neerzet op de tafel. ‘Met het risico dat je geen koffie lust, heb ik het toch maar voor je meegenomen. Een opkikkertje kun je wel gebruiken, dacht ik.’ Noa kijkt verrast van de beker koffie naar Thijs. ‘Dank je wel. Wat aardig!’ ‘Ik ben heel aardig,’ zegt Thijs. ‘Wist je dat niet dan?’ Noa lacht en legt haar handen om het warme, kartonnen bekertje heen. ‘Waar heb je die koffie vandaan?’ ‘Uit de keuken natuurlijk.’ ‘Maar gaven ze jou dat zomaar mee?’ Thijs’ ogen glinsteren. ‘Ik heb gezegd dat de lerares erom had gevraagd.’
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==