Cathy Gohlke komma - voorjaar 2022 16 RECENSIE: Jaren terug reed Cathy Gohlke met haar broer door de heuvels in North Carolina. Daarbij kwamen ze door een straat die volgens een bordje ‘No Creek’ heette en het zien van die naam bleek inspirerend, want uiteindelijk ontstond daardoor de gemeenschap No Creek, waarover je leest in Cathy’s nieuwste roman ‘Nachtvogel’. Inhoud Philadelpia, 1941. Als haar moeder overlijdt, verzamelt Lilliana Slope alle moed en ontvlucht ze haar gewelddadige echtgenoot. Ze gaat naar haar oudtante Hyacinth Belvidere in het dorpje No Creek en niet lang nadat ze daar is aangekomen, besluit ze om het landgoed van haar tante nieuw leven in te blazen. Ze knapt het huis op en opent er een bibliotheek waar iedereen, ongeacht de huidskleur, welkom is. Door dit project en de vriendschap met een aantal dorpsbewoners vindt Lilliana herstel en leeft ze langzaamweer op. Maar dan staat haar man onverwacht op de stoep en blijkt dat ze zich door de bibliotheek en haar omgang met de zwarte mensen de woede op de hals heeft gehaald van de Ku Klux Klan, en dreigen de gevaren van haar verleden en heden haar kapot te maken. Waardering Cathy schrijft graag over thema’s als ‘zorg voor de onderdrukten’ en ‘opstaan tegen onrecht’ en ditmaal heeft ze die verwerkt in een aangrijpend verhaal over huiselijk en racistisch geweld en (kerkelijk) misbruik, tegen de levendige achtergrond van een Zuiders dorpje. En als je er, na een bladzijde of honderd, eenmaal goed in zit, raakt het diep, zowel vanwege de beschrijvingen van onvoorstelbaar en gruwelijk geweld en misbruik,
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==