9789033131691

Hans Mijnders De onvergetelijke stagemeester DEN HERTOG - HOUTEN 7

AVI M5 © 2022 Den Hertog B.V., Houten ISBN 978 90 331 3169 1 Illustraties: Daan van Oostenbrugge Alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij digitaal, elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opnamen, of op enige andere manier, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. 8

1 Weer naar school ‘Waaromgaan zes weken vakantie zo snel voorbij?’ Joep pakt de rugzak vanonder zijn snelbinder vandaan. Cas knikt. ‘En weet je wat ik ook jammer vind? Dat dit het laatste jaar is op de basisschool.’ ‘Volgendjaar zijnwebrugsmurfen.’ Joepzucht. ‘Danlopen we met zo’n enorme tas vol boeken door de school en vraagt iedereen:Hé, tas,waargajemetdatkindnaartoe?’ Cas schiet in de lach. ‘Kijk, daar heb je Mohamed. Hé, Mohamed!’ ‘Hoi.’ Met een cadeautje in zijn hand komt Mohamed het plein op lopen. ‘Dat had je niet hoeven doen.’ Joep maakt een gebaar alsof hij het cadeautje aanwil pakken. ‘Maar wel aardig van je.’ Mohamed houdt zijn hand met het pakje achter zijn rug. ‘Dat is niet voor jou, maar voor juf Sterre.’ ‘Ze is toch in januari jarig?’ herinnert Cas zich. ‘Dit zijn Turkse koekjes.’ ‘Uit Turkije?’ Guus komt bij hen staanenheeft het laatste net gehoord. ‘Nee, uit Griekenland.’ Joep schudt zijnhoofd. ‘Mohamed is toch zes weken in Turkije geweest. Wanneer ben je thuisgekomen?’ 9

‘Zaterdagavond. We hebben zoveel file gehad, echt niet normaal meer.’ ‘Ben je met de auto geweest?’ Guus kijkt Mohamed met grote ogen aan. ‘Dat is toch superver rijden?’ ‘Bijna drieduizend kilometer.’ ‘Hallo allemaal.’ Tara komt aanrennen. ‘Hebben jullie net zoveel zin als ik?’ ‘Stil nou even. Mohamed is net aan het vertellen dat hij met de auto naar Turkije is geweest.’ ‘Sorry. Met de auto? Hoelang is dat rijden?’ ‘Drie dagen.’ ‘Drie dagen achter elkaar in de auto.’ Cas schudt ongelovig zijn hoofd. ‘Ik vind drie uur al veel. Slapen jullie onderweg in een hotel?’ ‘Eén keer. En verder in de auto.’ ‘Drie dagen in de auto.’ Tara gaat op een muurtje zitten. ‘Dat lijkt me hubbiedubbiesubbiesaai.’ Cas kreunt. ‘Praat je nog altijd in van die belachelijke woorden? Hoe verzin je ze zo snel?’ ‘Geen idee. Ze floepen gewoon in mijn hoofd.’ ‘Ik ben blij dat ik niet zo’n hoofd heb.’ Cas grinnikt. ‘Dat is gemeen.’ Tara schiet van het bankje en loopt verontwaardigd naar Cas toe. ‘Jongens, kappen.’ Joepgaat tussenCasenTara instaan. ‘Dat zeg je alleen maar omdat Tara je vriendinnetje is.’ ‘Hé, jongens.’ Zowy komt met een rood hoofd aanrennen. ‘We krijgen een nieuwe jongen in de klas.’ ‘Wie zegt dat? Waar is hij? Hoe heet hij?’ Cas is de ruzie met Tara gelijk vergeten. ‘Hij stapte net uit de auto en... daar komt hij. Met zijn moeder.’ 10

Een jongen met blond haar komt naast een vrouw het plein op lopen. ‘Hij kijkt niet echt vrolijk,’ vindt Mohamed. ‘Hoe weet je eigenlijk dat hij bij ons in de klas komt?’ ‘Dat is gewoon zo. Moet je kijken, die zit niet meer in groep 7.’ ‘Misschien is hij blijven zitten,’ oppert Tara. ‘Hij ziet er wel sportief uit.’ ‘We merken het zo wel.’ Joep ziet dat de jongen en zijn moeder in de school zijn verdwenen. ‘Ha-lo-a.’ Cathleen komt aanlopen. ‘Leuk jullie weer te zien. Ik heb echt zin om weer naar school te gaan.’ ‘Ben je ziek of zo?’ Joep schudt zijn hoofd. ‘Wie vindt school nou leuk?’ ‘Ikke. En over vier weken gaat juf Sterre trouwen. Het is toch superleuk dat we daarbij kunnen zijn?’ ‘Dat is wel waar.’ Tara knikt. ‘Het scheelde niet veel of we hadden dat feestje gemist. Gelukkig is ze met ons meegegaan naar groep 8.’ ‘De bel.’ Joep pakt zijn rugzak. ‘Mogen we zelf een plek zoeken, of zou de juf dat hebben geregeld?’ ‘De juf,’ zegt Tara. ‘Dat deed ze aan het begin van groep 7 ook.’ ‘Die nieuwe komt bij ons in de klas.’ Als Joep zijn jas ophangt, ziet hij de juf met de jongen praten die net met zijn moeder over het plein liep. ‘En er staan naambordjes’, ziet Cas. Met zijn jas nog aan rent hij de klas in om te kijken naast wie hij zit. Nieuwsgierig loopt Joep even later de klas in, waar klasgenotenmet eenhoopherrieopzoekzijnnaarhunplaats. 11

‘Je zit achter mij.’ Tara wijst naar de laatste rij aan de raamkant. Achteraan, dat is in ieder geval oké. Nu nog kijken wie er... Raimond? Maar... Zou dat...? Dat moet die nieuwe jongen zijn. Verder kent hij geen Raimond. Gelukkig zit hij zelf naast het raam. Altijdhandigalshet eensaaie les is. ‘Je zit achteraan, naast Joep,’ hoort hij de juf zeggen. Met zijn blik naar de vloer gericht, loopt Raimond tussen de rijen door naar zijn plaats. Zonder naar Joep te kijken, gaat hij zitten. Cas, dieschuinvoor Joepzit, draait zichomenalshij naar Joep kijkt, draait hij even veelbetekenend met zijn ogen. Joep knikt even. Het gedrag van hun nieuwe klasgenoot is inderdaad heel bijzonder. Is hij verlegen? Of is er iets anders aan de hand? ‘Hoi.’ Hij kijkt vriendelijk opzij en wijst naar het naambordje. ‘Ik ben Joep.’ ‘Raimond.’

‘Goedemorgen, groep 8.’ Juf Sterre is op haar kruk gaan zitten en kijkt lachend de klas rond. ‘Ik ben natuurlijk ongelooflijk nieuwsgierig naar al jullie vakantieverhalen, maar... Mohamed?’ ‘Ik heb een cadeautje voor u.’ ‘Voor mij? Maar ik ben nog lang niet jarig en trouwen doe ik pas over vier weken.’ ‘Mohamed is speciaal naar Turkije gegaan met de auto om voor u iets te kopen,’ zegt Zowy. ‘Ja, drieduizend kilometer,’ vult Tara aan. ‘Drieduizend kilometer om voor mij iets te kopen.’ De juf schudt lachend haar hoofd. ‘Dat lijkt me niet logisch. Maar... ik ben wel nieuwsgierig.’ Ze pakt het pakje van Mohamed aan. ‘Mag ik het gelijk openmaken?’ Mohamed knikt en blijft bij de juf staan, die het papier van het pakje scheurt. ‘Un kurabiyesi,’ leest de juf op de verpakking. ‘Het zijn Turkse zandkoekjes en ze zijn heel lekker,’ zegt Mohamed. ‘Wat leuk. Dankjewel.’ Terwijl Mohamed naar zijn plaats loopt, staat de juf op van haar kruk. ‘Jullie hebben allemaal onze nieuwe klasgenoot al gezien. Raimond, kun je iets over jezelf vertellen?’ Joep ziet dat Raimond zich nog wat kleiner maakt en zijn hoofd schudt. ‘Geenprobleem,dandoeikhet.Raimondis indevakantie hier komenwonen, omdat zijn vader onverwachts ander werk heeft gekregen. Het is logisch dat Raimond liever groep 8 op zijn oude school had afgemaakt, maar daarvoor was de afstand te ver. Ik heb verteld dat hij in een 13

heel gezellige klas komt, dus stel mij en hemniet teleur.’ ‘En hij maakt de bruiloft mee,’ zegt Pepijn. ‘Dat klopt.’ De juf knikt. ‘Het gaat nu heel erg opschieten. Woensdag over vier weken is het zover.’ ‘Juf, is het huis klaar?’ wil Sjoukje weten. ‘Meester Benjamin en ik hebben zes weken heel hard gewerkt,’ vertelt de juf. ‘Fijn dat we allebei zo lang vakantie hadden. Het is nu bijna af.’ ‘Heeft u al een trouwjurk?’ wil Tara weten. ‘Dat is wel handig, vind je niet? Als ik die nu nog moet gaan zoeken, wordt het heel lastig.’ ‘Vindt meester Benjamin de jurk mooi?’ vraagt Guus. ‘Die mag hij toch nog niet zien?’ roept Tara. ‘Dat is een verrassing tot de trouwdag.’ ‘Klopt. Voor meester Benjamin is de jurk een verrassing. En ik weet niet wat voor pak hij heeft gekocht. Dat is ook best spannend.’ Joep haalt zijn schouders op. ‘Waarom doen jullie zo moeilijk? Je kunt toch gewoon met elkaar meegaan om een jurk en een pak te kopen?’ ‘Nee.’ Tara schudt haar hoofd. ‘Dat is niet romantisch.’ ‘Jammer dan.’ Joepbegrijpt niet dat er over een trouwjurk altijd zo geheimzinnig wordt gedaan. ‘Als ik later trouw, doe ik in ieder geval niet zo geheimzinnig.’ ‘Echt wel!’ roept Tara. ‘Anders trouw ik niet met je. Het is juist megapubersuperspannend om zoiets geheim te houden.’ ‘Hebt u ook nog iets leuks gedaan in de vakantie?’ wil Sjoukje weten. ‘Alleen maar klussen en verven lijkt me echt supersaai.’ De juf denkt even na. ‘Eigenlijk niet. We zijn alleenmaar 14

bezig geweest met ons huis en met de bruiloft.’ ‘Saai,’ vindt Tara. ‘Wij zijn drie weken in Italië geweest.’ ‘Dat heb ik gezien.’ De juf zoekt even op haar computer. ‘Leuk om van iedereen vakantiefoto’s te krijgen. Deze weekwil ikgraagvan iedereenvakantieverhalenhoren. Maar eerst heb ik nog een nieuwtje.’ ‘Hè?’ ‘Wat dan?’ ‘Is het een leuk nieuwtje?’ Iedereen praat door elkaar. Behalve Raimond. Joep ziet dat zijn buurman onafgebroken naar zijn tafel staart. Wat een vreemde gozer. ‘Het is heel leuk,’ zegt de juf. ‘Tenminste, dat denk ik.’ ‘Vertellen, juf!’ roept Cathleen. ‘Vanaf volgende week krijgen jullie een stagemeester.’ ‘Hè, bah!’ roept Tara. ‘Dat wil ik niet. Waarom blijft u niet onze juf?’ ‘Ik blijf jullie juf, maar meester Roel moet nog een paar maanden stage lopen voor hij zijn diploma kan halen. Dat wilde hij vorig schooljaar doen, maar toen werd hij ziek. Daarom doet hij het nu bij ons.’ Een stagemeester? Joep herinnert zich de invaljuf die ze vorig jaar kregen toen juf Sterre ziek was. ‘Hopelijk is hij een beetje sportief.’ ‘Is hij knap, juf?’ wil Zowy weten. ‘Waar slaat dat nou op?’ Joep wijst naar zijn voorhoofd. ‘Dat is echt wel belangrijk,’ valt Tara Zowy bij. ‘Wemoeten er de hele dag naar kijken.’ ‘Volgende week weten jullie alles.’ Juf Sterre klapt in haar handen. ‘Het is al bijna negen uur. We gaan snel beginnen.’ 15

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==