9789033131721

11 Jolien wijst naar het naambord boven de deur. ‘Weet je nog hoe jij en Jesse samen de naam op die plank schilderden en hoe Jesse het boven de deur vast timmerde?’ Mirella giechelt nu ook. ‘Ja, jij en Thirza stonden er natuurlijk met jullie neuzen bovenop. Snap ik, want ik had er ook niets van willen missen. Vooral niet toen Jesse met die hamer op zijn vingers sloeg. Weet je nog? De spijker was krom en zijn vinger was blauw. Wat een brul gaf hij toen.’ ‘En wat was hij kwaad dat wij zo moesten lachen.’ Jolien kijkt een tikkeltje beschaamd voor zich uit. ‘Begrijpelijk, want hij had echt veel pijn.’ ‘Maar het naambordje hing wat later toch op en het hangt er nog steeds.’ ‘Een beetje scheef, maar dat heeft juist wat,’ vindt Jolien. Likkend aan een ijsje kijkt Jolien even later peinzend de grote tuin in. Heerlijk deze vrije zaterdag en het is hier nu lekker rustig in de grote tuin van Mirella’s ouders. ‘Waar is iedereen eigenlijk?’ vraagt ze. ‘Mijn ouders zijn met de kleintjes naar mijn opa en oma,’ vertelt Mirella. ‘Jesse en Claudia zijn net de deur uitgegaan, maar ik weet niet waarheen. En Joris is naar een vriendje.’ ‘Het lijkt me gaaf om zo veel broers en zussen te hebben.’ Jolien kijkt dromerig voor zich uit. ‘Ik heb alleen Jaco maar en die pest me altijd.’ Mirella grinnikt. ‘Dat heb je met oudere broers. Jesse kan er ook wat van. En wat denk je van de kleintjes? Die zitten elkaar bijna dagelijks in de haren.’ ‘Toch vind ik het supergezellig bij jullie,’ vindt Jolien. ‘Er is hier altijd wat te beleven.’ Ze kijkt om zich heen. Van de drie vriendinnen heeft Mirella de grootste tuin waarin veel mooie plekjes zijn waar je kunt zitten. Tussen het huis en De Kletskeet ligt een groot gazon met een boomgaard. En in of bij De Kletskeet zitten ze vaak als vriendinnen bij elkaar. Het is hier supergezellig, vindt Jolien. Het tuinhuis heeft leuke kleine ramen met

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==