8 man, zonder evenwel diens naam te noemen. Wellicht zal dat gevoelig hebben gelegen, omdat Koelman vanwege zijn verwerping van de christelijke feestdagen en de formuliergebeden als predikant van Sluis in Zeeuws-Vlaanderen was afgezet. Kennelijk voelde Eversdijk zich wel eensgeestes met hem. Dat blijkt uit het feit dat hij de twintig voorbeelden uit Koelmans boekje opnieuw heeft uitgegeven. In latere drukken heeft Eversdijk er nog een vijftal beschrijvingen aan toegevoegd, waaronder ook van personen die ouder waren dan twintig jaar toen zij stierven. Wat deze uitgave betreft: ik heb mij beperkt tot de twintig oorspronkelijke voorbeelden. Wilhelmus Eversdijk Eversdijk leefde van 1653 tot 1729. Hij werd geboren op Zuid- Beveland in Ellewoutsdijk, maar groeide op bij een tante in Goes, omdat zijn ouders stierven toen hij nog jong was. Onder de prediking van ds. Nicolaus Barenzonius werd hij op zeventienjarige leeftijd tot God bekeerd. Dit gaf dat hij de gezelschappen van Gods kinderen ging bezoeken, iets wat hij zijn hele leven is blijven doen. In 1675 ging hij naar Utrecht voor een studie in de godgeleerdheid. Daar volgde hij colleges bij mannen als Petrus van Mastricht en Melchior Leydecker. Tussen hoogleraar Hermannus Witsius en student Eversdijk ontstond een bijzondere band. Zij hebben gedurende een lange tijd met elkaar gecorrespondeerd. Na het afronden van zijn studie in 1681 diende Eversdijk achtereenvolgens de gemeenten van Wemeldinge, Oostzaan, ’s-Hertogenbosch en Rotterdam. In de laatste stad heeft hij ruim veertig jaar gestaan. Moeiten en verdriet zijn Wilhelmus Eversdijk niet bespaard
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==