12 hem samen was geweest, zowel op zee als op land. Hij kende de kolonel dus heel goed en het troostte Brooks dat hij zeker was van zijn geloof. Hij zei dat het hem ‘een overvloed van zoetheid en voldoening’ in zijn eigen geest gaf, wat voor hem ‘dit verlies uitermate verzachtte’. Kolonel Thomas Rainsborough Prediker en schrijver Toen Thomas Brooks op de begrafenis van kolonel Rainsborough preekte, was hij al predikant van de St. Thomas Apostle Church in Londen. Die begrafenispreek zou het eerste gepubliceerde werk van hem worden, hoewel hij deze haastig voorbereide preek aanvankelijk niet voor de drukpers had bedoeld. Hij droeg de publicatie op aan de ‘Right Honorable Thomas, Lord Fairfax, Lord General of all the Parliament Forces in England’. Fairfax was kennelijk een goede vriend van hem. Ongeveer een maand na de begrafenis van Rainsborough preekte Thomas Brooks voor de eerste keer in het House of Commons.1 Hij werd nog een keer gevraagd om daar te preken op 8 oktober 1650, tijdens een ceremonie om de overwinning van Oliver Cromwell op de Schotse legers bij Dunbar te vieren. Ondanks die eer en invloedrijke vrienden bleef Brooks een bescheiden man, en druk als predikant en schrijver. Zoals de meeste puriteinse schrijvers vermeldde hij nooit een academische graad op de titelpagina’s van zijn boeken. Hij verwees naar zichzelf als ‘prediker van het Evangelie’ of als ‘prediker van het Woord’. Spoedignadat hij predikantwerd vande St.Margaret’sChurch aanNew Fish Street Hill in Londen kwam hij in de problemen. Hij weigerde om 1 Het Engelse Lagerhuis, enigszins vergelijkbaar met onze Tweede Kamer.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==