15 Hij bleef in Londen om geestelijke zorg te bieden aan zijn lijdende gemeente en vele andere mensen. In dat jaar 1665 schreef hij A golden key en A heavenly cordial for the plague. In het jaar daarop verwoestte een vreselijke brand een groot deel van Londen. De kerk van St. Margaret’s was de eerste van bijna negentig kerken die in vlammen opgingen. De St. Thomas Church werd ook door de brand verwoest. Na de Grote Brand durfde Brooks meer in het openbaar te preken. Veel van zijn boeken waren in de brand verloren gegaan, maar hij ging door met publiceren. In 1669 verscheen Cabinet of Jewels. In London’s Lamentations, dat in 1670 werd uitgebracht, keek hij terug op de Grote Brand. Zijn latere jaren Hoewel Thomas Brooks ouder werd, ging hij door met preken en schrijven. Het aantal mensen aan wie hij zijn boeken opdroeg, laat zien dat hij veel goede vrienden had onder prominente mensen. Hij schreef dat hij ‘menigten van vrienden’ had. Toen Brooks vierenzestig jaar oud was, kreeg hij een licentie om te preken onder de ‘Declaration of Indulgence’ (Verklaring van Tolerantie). Maar vier jaar later, in 1676, werd zijn licentie alweer ingetrokken. Twee van zijn andere boeken, A golden key en Paradise opened werden in datzelfde jaar gedrukt. In dat jaar verloor hij ook zijn vrouw Martha. Hij had hoge gedachten over haar en publiceerde een verslag over haar geestelijke ervaringen. Hij schreef: ‘Ze was altijd op haar best als ze alleen met God kon zijn. Vaak was ze een hele dag bezig met het uitstorten van haar ziel voor God, voor de natie, voor Sion en voor de grote vragen van haar eigen ziel.’ Ongeveer twee jaar later trouwde hij met een jongere vrouw, Patience Cartwrigth. Kennelijk had hij geen kinderen of andere familie, maar God vervulde zijn verlangen naar een gezin door hem deze tweede vrouw te geven. In zijn testament noemt hij haar ‘een lieve en eerbare vrouw in wie God alle relaties doet samenkomen’. Op 27 september 1680 stierf Thomas Brooks op de leeftijd van 72 jaar.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==