- 15 - Annefloor glijdt van haar kruk. Stilletjes glipt ze langs haar moeder naar boven. Ze steekt haar hand op als groet. Moeder geeft haar een knipoog. Even later stommelt Annefloor de trap op. Op haar slaapkamer ploft ze nijdig op haar bed. Hier heeft ze dus echt geen zin in. Verontwaardigd gaat ze weer staan en rommelt wat op haar bureau. Zuchtend zoekt ze de boeken die ze nodig heeft voor haar huiswerk. Maar ze kan zich er niet toe zetten. Steeds verschijnt haar nichtje op het netvlies. Pff. Dat gaat ze dus echt niet laten gebeuren! Wacht, misschien weet Ellen raad. Ze pakt haar telefoon van haar bureau. Languit op haar bed liggend begint ze te typen. Vet stom, we gaan naar Zweden! Even later krijgt ze een berichtje terug. Wanneer dan? Mam wil witte Kerst, reageert Annefloor vrijwel direct. Kom je toch bij mij? Echt???? Annefloors vingers trillen. Dat zou nog eens een oplossing zijn. Tuurlijk. Ellens bericht wordt afgesloten met een lachende smiley. Annefloor stuurt een smiley terug en komt overeind van haar bed. Dat ze daar niet aan gedacht heeft! Het zou een superoplossing zijn, want dan zit ze niet met Astrid opgescheept. Een kwartiertje later hoort ze moeder onder aan de trap roepen, maar nu heeft Annefloor geen tijd. ‘Heb een dikke toets!’ schreeuwt ze naar beneden. Tijdens de avondmaaltijd vertelt moeder uitgebreid over de uitnodiging van tante Anneleen. ‘Witte Kerst,’ zegt ze dromerig. ‘Dat lijkt me zo mooi: al die besneeuwde bossen en dichtgevroren meren. Een echte winter!’ ‘Echt?’ hoort Annefloor haar zusje roepen. ‘Gaan we naar Zweden?’ Met glimmende ogen laat Marjolein zich van haar stoel glijden om een vreugdedans te maken. Annefloor knijpt haar ogen tot spleetjes. De knoop in haar buik wordt dikker. Zo onopvallend mogelijk kijkt ze de kring aan tafel rond. Tim heeft zijn aandacht bij andere zaken. Hij heeft zijn telefoon uit
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==