- 8 - anderen ook wel: zij is echt de slaapkop van de familie! Ze maakt een lange neus naar haar spiegelbeeld. Wie er ooit bedacht heeft om school zo vroeg te laten beginnen, is wat haar betreft nog niet jarig. Niet dat ze zo’n hekel aan school heeft, maar om daar iedere morgen zo vroeg voor uit je nest te komen... Peinzend haalt ze de handdoek van het haakje en dept haar gezicht droog. Ziezo. Dan pakt ze haar borstel en met flinke slagen begint ze haar lange, sluike, bruine haar te borstelen. ‘Annefloor!’ hoort ze iemand van beneden roepen. Oei, dat is papa’s stem, dan wordt het menens. Nu kan ze maar beter opschieten. Snel nog een laatste blik in de spiegel. Hier moet ze het vandaag maar mee doen. Vlug stommelt ze de trap af. Ze zitten allemaal aan tafel, ziet ze als ze de kamer in loopt. Mama kijkt haar verwijtend aan en aan papa’s gefronste wenkbrauwen ziet ze dat hij zich opwindt. Zonder iets te zeggen, schuift ze aan. Wat een gedoe toch iedere morgen! Op de een of andere manier lukt het haar deze ochtend om op tijd de deur uit te gaan. Buiten schijnt de zon. De regen van vannacht heeft alles lekker opgefrist. Annefloor snuift de kruidige lucht op. De herfst is duidelijk in aantocht. In de kastanjeboom naast het huis fladdert een vogel. Annefloor kijkt omhoog. Ze slaakt een diepe zucht. Het dier heeft duidelijk geen last van een ochtendhumeur. ‘Dag zusje,’ zegt Tim treiterig als hij haar inhaalt en net voor haar zijn fiets uit de schuur pakt. Annefloor haalt haar schouders op. Niet op ingaan. Die paar minuten moet haar vriendin Ellen maar geduld hebben. Elke morgen treffen ze elkaar op de hoek van deMagnoliastraat om samen naar demiddelbare school in het nabijgelegen stadje te fietsen. Of beter gezegd: meestal staat Ellen daar geduldig te wachten. Maar vandaag is Ellen laat. Verbaasd tuurt Annefloor of ze haar vriendin in de verte ziet komen. Geen Ellen te zien.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==