23 dominee wist ook geen raad en vertrok. Om wat tot rust te komen ging Maaike naar haar moeder. Ook haar moeder dacht aan overspannenheid en ook zij wist met haar dochter geen raad. Toen ze trouwde, had ze zelf het geloof aan de kant gezet. Maar ze nam Maaike mee naar haar zus Dirkje, een bekeerde vrouw. Die begreep Maaike heel goed. Zodra ze had verteld wat haar bezighield, zei tante Dirkje: ‘Welkom in de strijd!’ Ze gaf haar nicht de levensbeschrijving van Barendje van Asperen mee. Maaike las het met jaloersheid. Ze zag dat ze bekeerd moest worden en dat er een verandering moest plaatsvinden. Het werd haar dagelijkse worsteling: ‘Hoe moet ik ooit tot God bekeerd worden?’ Toen kreeg ze een antwoord uit de hemel: ‘Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden’ (Zacharia 4:6). Het liep op een eind met Maaike en ze dacht voor eeuwig te moeten omkomen. Maar op dat ogenblik ontsloot de Heere een weg uit Lukas 2. De woorden die ze voor het Kerstfeest als vijfjarig meisje bij tante Janna had moeten leren, werden werkelijkheid voor haar. Ze heeft toen in drie maanden tijd de weg van zalig worden mogen beleven, een weg van kribbe naar kruis. Waar zijn de negen? Als er later weleens wat gebeurde in haar omgeving of in de familiekring, zette dat Maaike Bakker aan het denken over wat ze vele jaren geleden had meegemaakt, en soms schreef ze daarover
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==