15 Inleiding Kees: Ik heb de gewoonte om Gods Woord in volgorde te lezen van Genesis 1 tot en met Openbaring 22, en ik lees zeker minstens eenmaal per dag een gedeelte uit de Bijbel, in volgorde Bart: Dat vind ik een zeer goede gewoonte. Kees: Jazeker, en toch heb ik één bezwaar, en dat is dat men gedeelten tegenkomt die ik bijna niet lezen kan vanwege al de vreemde namen die ik niet goed kan uitspreken en nog veel minder begrijpen kan. Bart: Wel, die zou ik dan overslaan. Kees: Dat durf ik niet goed, dan krijg ik een gevoel alsof ik dat gedeelte van Gods Woord veracht, althans minder acht dan andere gedeelten. Die geslachtsregisters en die namenreeksen zijn toch ook Gods Woord? Bart: Zeker, Kees, maar nu zou ik dit bedenken, dat men in de Bijbel enkele gedeelten heeft die zichmeer lenen ombestudeerd te worden, dan om even voorgelezen te worden in de huiselijke kring. Je sticht er je gezin niet mee. Kees: Dat heb ik, om je de waarheid te zeggen, vanmiddag nog ondervonden. Ik was, in volgorde lezende, gekomen tot Numeri 33. Wat heb ik een moeite gehad om dat kapittel met al die vreemde namen te lezen en toen ik aan het eind was, keek mijn vrouw mij aan, net alsof ik Latijn tegen haar had zitten praten. Bart: Ja, en dat is toch zulk een dierbaar hoofdstuk, zo rijk aan inhoud. Kees: Is dat waar, Bart? Bart: Daarinworden 42 plaatsen genoemd, waar het volk van Israël zich legerde op hun roemruchte tocht van Egypte naar Kanaän. Maar daarin ligt nu ook heel de weg der bekering, heel de reis die Gods volk gaat van het diensthuis der zonden tot het Kanaän der rust. Er is geen toestand die Gods volk in zijn geestelijk levendoormaakt, of hij staat daarin opgetekend. Kees: Maar dat heb ik er niet in gelezen. Ik begreep er, om je dewaarheid te zeggen, niets van. Bart: Dat is te plaatsen. Om de rijke leringen die erin liggen te zien,
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==