19 1. Angst De bel gaat. Het is pauze. Heerlijk schommel ik op het schoolplein. Naast mij vliegt een klasgenootje heen en weer door de lucht. We kletsen en de juffrouw maakt een foto van ons. Mijn klasgenootje durft hoger. Ik ben voorzichtiger. Stel je voor dat ik zo hoog schommel dat ik in de lucht achterover duikel... Vier jaar. Kleuterklas Altijd ben ik samen met dit klasgenootje. Zij vrolijk, druk en onstuimig; ik ook wel vrolijk, maar vooral stil, angstig en verlegen. ‘Wil jij mijn vriendin worden?’ had ik haar gevraagd toen we eens samen in de zandbak zandtaartjes maakten. ‘Natuurlijk!’ had ze geantwoord. Vanaf dat moment zijn we onafscheidelijk. Met mijn voeten stamp ik op de vloer. Ik heb spanning. Bijna mogen we het lokaal uit, naar huis, en het wachten lukt bijna niet. Nogmaals stamp ik, harder nu, en sneller achter elkaar. ‘Nadia, dat doen we hier niet op school. Ga jij maar naast mijn stoel staan, met je neus naar de muur.’ Geschrokken doe ik het. Eigenlijk moet ik heel hard huilen, maar ik
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==