Huisbezoek... Je hoort het weleens onder gemeenteleden: ‘Nou, voor mij hoeft het niet’, of: ‘Ik zie er het nut niet van in.’ Of: ‘Die ambtsdrager wil ik wel, maar die andere wil ik niet.’ Toch... huisbezoek is geen huisbezoeking of huiszoeking, maar zielenbezoek of hartenbezoek. Ambtsdragers komen in de huizen niet voor zichzelf, maar zij komen met het Woord. Zij staan in dienst van de kerk en de gemeente. Anders gezegd: het zijn dienaren van God, die Zijn wil en raad vanuit het Woord moeten doorgeven. Dat geeft het gezag aan hun ambt. Het zijn geen bestuursleden van een vereniging, die als zodanig ter verantwoording kunnen worden geroepen. Nee, ze zijn verantwoording schuldig aan de Heere en Zijn gemeente. Voor ambtsdragers is het zo nodig dat zij hun knieën buigen als zij op huisbezoek gaan. Belangrijk is ook dat de gezinnen of de enkeling biddend en verlangend uitzien naar het huisbezoek. Huisbezoek, het is het waard om er samen over na te denken: zowel ambtsdragers als gemeenteleden. Dat gebeurt in dit boek. Het zou een verarming zijn als we het zouden moeten missen. We moeten ons bewust zijn en blijven van de betekenis ervan. Soms ervaren mensen huisbezoek als iets vormelijks; het is zo opgelegd. Maar het kan ook heel anders zijn. Wat een voorrecht als iets gehoord mag worden van de grote werken van God onder jongeren en ouderen. Als gemerkt wordt dat de Heilige Geest het Woord gebruikt tot bekering en onderwijs in de gemeente. Dan wordt huisbezoek hartenbezoek. Ds. J. van Rijswijk Huisbezoek - hartenbezoek Ds. J. van Rijswijk www.hertog.nl 11
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==