10 ‘Wat bedoel je?’ ‘Als je verkering met hem hebt.’ ‘Jolien, je bent hopeloos. Er is niets aan het handje. Ik vind hem alleen maar leuk, verder niet.’ ‘We zullen zien.’ Jolien haalt haar schouders op. ‘Ik houd me voorlopig bezig met mijn opleiding. Hoewel ik nu toch twijfel aan mijn keuze.’ ‘Waarom?’ Vanuit het gras kijkt Mirella haar vragend aan. Jolien zucht diep. ‘Omdat ik de smaak te pakken heb gekregen op het vakantiepark van oom Freek en tante Maaike. Recreatie en toerisme lijkt me nu geweldig.’ ‘Dan had je niet naar het Hoornbeeck College moeten gaan. Nu ben je al met je opleiding begonnen.’ ‘Maar de kraamverzorging vind ik ook leuk.’ ‘Jij lijdt aan keuzestress,’ vindt Mirella. ‘Maar wat houdt je tegen om na een jaar te stoppen en alsnog te switchen?’ Jolien geeft geen antwoord, maar kijkt in gedachten naar het bladerdak boven haar. Nee, ze gaat toch voor de opleiding waar ze nu aan begonnen is. Ze vindt het echt superleuk om in de kraamverzorging te werken. ‘Als ik zin heb om oom Freek en tante Maaike te helpen, dan kan ik er altijd in mijn vakanties naartoe,’ zegt ze dan. ‘Dat lijkt me een goed plan!’ Mirella springt overeind. ‘En dan ga ik met je mee!’ Wat later zitten ze samen achter in de tuin, op het terras van het tuinhuis dat door de vader van Mirella enkele jaren geleden is gebouwd. Het wordt kortweg ‘De Kletskeet’ genoemd. Jesse, de broer van Mirella, had het verzonnen en Mirella vond het een geniale vondst. Jolien grinnikt als ze denkt aan het enthousiasme van Mirella en Jesse waarmee ze samen de letters op een plank hadden geschilderd. ‘Wat lach je?’ Mirella kijkt haar nieuwsgierig aan.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==