12 fleurige gordijnen. Binnen staan banken met vrolijk gekleurde kussens, waar je heerlijk in weg kunt zakken. Er staat een tafel in het midden en een kast met spelletjes. Er is zelfs een klein aanrecht met een kraan en spoelbak. Voor het tuinhuis staan een schommel, een glijbaan en een zandbak. In een van de bomen is een hut gemaakt, met daaronder een touwladder. ‘Wat woon jij hier toch fantastisch, Mirella.’ Mirella knikt, terwijl ze het laatste restje ijs uit haar hoorntje likt. ‘Dat vind ik ook. Ik zal dit nog missen als ik op een dag uit huis zal gaan. Daar wil ik voorlopig nog niet aan denken.’ ‘Dat duurt misschien nog járen,’ meent Jolien. ‘Dat zal wel.’ Mirella haalt haar schouders op. ‘Eerst mijn opleiding.’ Jolien stopt het laatste stukje van het hoorntje in haar mond en kauwt er hevig op. Ze denkt terug aan het begin van hun middelbare schooltijd. Toen kwamen ze met z’n drieën bij elkaar in de klas. Het klikte meteen vanaf de eerste dag. Wat hadden ze het die vier jaar gezellig met elkaar en wat hebben ze een hoop lol gehad. En nu hebben ze alle drie voor een verschillende beroepsopleiding gekozen, maar ze kunnen die wel volgen op dezelfde school. Jolien schrikt op van haar beltoon. Ze ziet meteen wie het is. Thirza! ‘Hoi, waar zit je?’ tettert Thirza’s stem in Joliens oor. Mirella heeft zich naar Jolien toegebogen en luistert mee. ‘Ze zit bij mij,’ gilt ze, nog voordat Jolien kan antwoorden. ‘Hé, Mirella! Waarom hebben jullie mij geen appje gestuurd? Dan was ik ook gekomen.’ ‘Wij dachten dat je bij Edward zou zitten,’ plaagt Jolien. ‘Was het maar zo’n feest. Hij is alweer naar huis.’ ‘Ach, arme jij.’ Jolien grinnikt. ‘Je voelt je nu zeker erg eenzaam?’ ‘Praat me er niet van,’ zucht Thirza. ‘Ik voel me eenzaam en verlaten. Daarom bel ik naar jullie. Maar wat doen we nou? Zullen we nog iets afspreken?’
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==