14 en schakelt, als het nodig is, de EOD in.’ ‘En wat gaan zij dan doen?’ wil Sander weten. Janhaalt zijn schouders op. ‘Ikweet het natuurlijk niet precies, maarzemakenhetexplosiefonschadelijk,halenereengedeelte uit voor sporenonderzoek voor de Forensische Opsporing en nemen de rest van het explosief mee om dat later tot ontploffing te brengen.’ ‘Dus de FO komt straks ook nog?’ Jan knikt. ‘Ja, het wordt hier een hele poppenkast.’ Sander fluit tussenzijntanden. ‘Isdieruithetenigewatkapot is?’ ‘Volgens mij wel. Ja, en die paar planken die verbrand zijn natuurlijk. De bewoners zijn zich een hoedje geschrokken. Ze zatentrillendindeachterkamerendurvenhethuisnietmeeruit.’ ‘Weet je waarom het gebeurd is?’ Janschudt zijnhoofd. ‘Dathebikdiemensenmeteengevraagd. Ze hadden geen idee. Misschien komen ze er later achter. Volgens de buurman zijn het aardige, hardwerkendemensen, die geen vlieg kwaad doen.’ Erwin, Gerrik en Alexander komen teruglopen. ‘Tsja, ik hoop dat jullie er nog achter komen,’ merkt Sander op. ‘Voor ons viel er dit keer weinig te doen.’ ‘Ach, je hebt weer een prio 1 ritje gereden,’ zegt Jan met een glimlach. Sander knikt. ‘Dat is ook wat waard. Werk ze nog en tot ziens!’ ‘Sander,wemoetenopafstandparaatblijvenstaan,’ roeptErwin. Zwijgend drukt Sander het luik dicht en klimt weer in de auto. ‘Er ligt nog een explosief onder het raam,’ vertelt Erwin in de cabine. ‘Dedradenzijnnietmet deaccuverbonden, dus er kan eigenlijk niets gebeuren, maar we moeten op veilige afstand
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==