8 Vooral Bertine, Femke en Elise, de vriendinnen van Tamar, kijken haar bewonderend aan als ze bij hun groepje komt. Zij waren er vorig jaar niet bij toen ze van de hoge dook. ‘Ik durf nog niet eens te springen,’ huivert Elise. Tamar zegt niets. Dat komt nog wel, dat ziet Lydia aan haar gezicht. ‘Wie gaat er mee een ijsje halen?’ roept Lydia. Daar hebben ze allemaal wel zin in. Ze lopen naar hun handdoeken en zoeken hun pinpas op. Niemand heeft het meer over Lydia’s duik van de hoge duikplank en dat was precies haar bedoeling. Ongemerkt wrijft ze over haar rug, die nog steeds gevoelig is. Hopelijk is het morgen over, want dan hebben ze een blokuur gym. Even later zitten ze op hun handdoeken in de zon te genieten van hun ijsjes. ‘Heerlijk,’ zegt Mirthe. Ze knijpt haar Calippo een stukje verder uit de verpakking. ‘Echt wel,’ zucht Bertine. ‘Ik vind het bijna jammer dat ik al weg moet als ik mijn Cornetto op heb.’ ‘Naar de manege?’ vraagt Tamar. Bertine knikt. ‘Ja, pianoles is verschoven, dus nu moet ik vanmiddag naar Pinto.’ ‘Dan hadden wij toch ook kunnen ruilen?’ zegt Tamar. Bertine begint te lachen. ‘Joh, dat is zo’n simpele oplossing, dat ik daar niet eens aan gedacht heb.’ Pinto is het paard van Bertine. Het is een zachtaardige vos met een hartvormige bles. Tamar verzorgt Pinto een paar dagen in de week, zodat Bertine niet elke dag naar de manege hoeft. In de zomervakantie heeft ze bijna in haar eentje voor het paard gezorgd, omdat Bertine een groot deel van de vakantie met haar ouders op Curaçao zat. Lydia is al net zo gek op paarden als Tamar en helpt ook weleens mee met de verzorging van Pinto. Tamar en Lydia hebben ook allebei een bijbaan op de manege. Stallen uitmesten natuurlijk, maar ook paarden longeren of jongere kinderen helpen met hun paard opzadelen. Er is altijd wel iets te doen.
RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==