9789033131936

12 ‘Daarna heb je Bella wel heel goed onder controle gekregen,’ zegt Lydia. ‘Je geeft haar geen kans meer om ondeugend te zijn.’ ‘Klopt,’ lacht Tamar. ‘Bella weet wie de baas is. En ik hoef alleen maar aan die val terug te denken om me te herinneren dat ik altijd alert moet blijven tijdens het paardrijden.’ ‘Dat is in elk geval winst,’ vindt Lydia. ‘Hoe laat ben jij morgen uit? Ik moet om vier uur werken op de manege.’ ‘Ik hoef morgen alleen voor Pinto te zorgen. Ik sta voor overmorgen op het rooster.’ ‘Dan moet ik werken bij de Coop.’ Tamar knikt. Dat dacht ze al. Tamar en Lydia werken nog maar sinds kort op de manege en maken er nog niet zoveel uren. Daarom heeft Lydia haar baan als vakkenvuller bij de Coop nog niet opgezegd. ‘Fietsen we morgen samen?’ vraagt Lydia. Tamar knikt. ‘Nou, slaap lekker,’ zegt Lydia ineens en voor Tamar het weet, valt de slaapkamerdeur achter Lydia in het slot. Ze hoort dat Lydia de zoldertrap op gaat en begint te praten. Tamar schudt haar hoofd. Lydia werd dus gebeld. Ze voelde haar telefoon waarschijnlijk trillen in haar zak. Tamar houdt haar hoofd scheef en probeert aan de klank van Lydia’s stem te raden wie ze aan de telefoon heeft. Dat lukt niet, want Lydia wordt regelmatig gebeld. Zelf is ze niet zo’n beller. Ze appt liever. Alleen met Pien en Yara belt ze vaak. Met z’n drietjes videobellen kunnen ze met gemak een hele avond volhouden. O ja, ze was met hen aan het appen toen Lydia binnenkwam. Ze ontgrendelt haar telefoon. Zoals ze al verwachtte, staat de app vol met kreten als ‘waar ben je?’, ‘slaap je al?’ en ‘joehoeeeeee’. Lydia kwam, appt ze snel. Even bijlezen hoor. Haar vriendinnen zijn rustig doorgegaan met appen. Ze zeggen niet veel bijzonders. Het meeste gaat over hun school waar ze in dezelfde klas zitten. Voor hun verhuizing vorig jaar zat Tamar bij Pien en Yara in de klas.

RkJQdWJsaXNoZXIy OTA4OQ==